My EX Fiancè

Thirty Five

Please Vote!

"M.. Mira, ikaw ba 'yan?" That was her friend Kim asking her ng makarating na siya ng tuluyan sa harapan ng bahay nila.

"B.. Bakit, nandito ka? Hindi ka ba tinawagan ni Aling Maria? diyos ko sinugod ang Tatay mo sa ospital!" Sa wakas ay sabi nito sa kanya na ikina durog lalo ng kanyang puso.

"A.. Ano'ng ibig mo'ng sabhin? Nagbi- biro ka lang di' ba?" She says in denial.

"Bakit naman kita bibiruin?! Halika na at ihahatid kita! Tara na!" Hila nito sa kanyang kamay at na nginginig ang katawan niyang sumunod dito.

"Diyos ko ang Tatay." Umiiyak niyang pag aalala para sa kanyang ama habang sakay ng tricycle pa tungo sa ospital.

"Huwag ka ng umiyak. Siguradong magiging okay lang si Mang Juan.." Kim comforted her ngunit lalo lamang siyang na iyak.

"H.. Hindi ko alam ang gagawin ko Kim k..kapag may nangyaring masama kay Tatay.. Siya na lang ang natitira kong pamilya.. Hindi ko na kaya kapag na wala pa siya.." Humahagulgol niyang wika dito at na iyak na din ito kagaya niya.

"Magiging okay din siya.."

-----

"Nandito po kami para kay Juan Ortega.." That was Kim asking for his father's room number.

"Room 303 po." Sagot ng nurse sa reception at agad naman silang dumiretso sa kuwarto nito.

"M.. Mira?" Wika ni Kim sa kanya ng ma pansin ang kanyang panginginig at pagka estatwa sa kinatatayuan na tila hindi na niya kaya humakbang pa.

"A.. Ayoko pum..pumasok.. Na tatakot ako." Umiiyak niyang sabi dito at na pa salpak na lang sa sahig.

"A.. Ano'ng problema? A.. Ayaw mo ba makita ang Tatay mo?" Kim asked her.

"H.. Hindi ko kaya.." Iyon lamang ang na isagot niya dito. Dahan dahan siya nitong inalalayan upang makatayo siya ng maayos.

"Ayoko.." Tanggi niya dito at ayaw pumasok sa kuwarto ng Ama.

Ang totoo ay takot na takot siya dahil the last time she went to see her parents in the hospital was the time her mother died. And just thinking about that is killing her heart.

"Mira naman... Halika na kaya nga ako nandito para samahan ka.." Kim encouraged her but, it was as if she didn't hear that.

"Anak, bakit ganyan ang ayos mo?" A familiar old man asked her. Doon naman siya na pa lingo sa kanyang likuran.

"Tay!" Mabilis niyang tawag dito at yumakap agad dito.

"A.. Ano'ng problema? Bakit ka umiiyak? Hindi pa naman ako patay." Biro pa sa kanya nito at lalong na pa lakas ang kanyang iyak. Ang akala niya ay may nangyari na dito na masama ngunit mukhang okay na ito.

"Tinakot mo ako.." Reklamo niya dito at tumawa naman ito.

"Ang nerbyosa talaga ng dalaga ko." Naka ngiti nitong sabi sa kanya.

"Hindi ka nakaka tuwa Tatay." Sermon niya dito.

At tila doon lang niya na pansin na tila tumanda ito sa ilang linggo na nag daan na hindi niya ito nakita and he looks tired as well. Is he really that sick?

"A.. Ano'ng sabi ng Doktor?" She asked at him.

"Hmmm.. Wala.. Sobra lang daw ako sa trabaho kaya kailangan ko mag pahinga sandali.." Tipid nitong sagot sa kanya at na higa muli sa kama nito.