My EX Fiancè

Nineteen.

Please Vote!

"May isang tupa, dalawa, tatlo, apat... Apat na daan at tatlo, apat na daan ay apat, apat na daan at lima.." Pagbi bilang niya upang siya ay antukin.

"Mira, ano ba naman? Ala una pasado na! Diyos ko naman. Matulog ka na." She said frustratedly while running her hands through her long hair. Kanina pa kasi siya naka higa ngunit hindi siya dinadalaw ng antok.

Tila naman isang play back sa kanyang isip ang pa ulit ulit na pagre- replay ng g halik sa kanya ni George sa harap ng napaka raming tao. Sa tuwing pipikit kasi siya ay iyon ang kanyang nakikita. Gusto niyang kalimutan ang nangyari dahil alam niya na iyon ang pinaka magandang gawin.

Ngunit hindi niya talaga magawang kalimutan. Alam niya naman na ang lahat ng ito ay pawang pagpapanggap lang. Ang lahat ay may katapusan sa takdang panahon. Tila siya si Cinderella na may hinahabol na oras at ang lahat ng mayroon siya ngayon ay may hangganan.

Kaya mali ang labis na ka iisip niya sa halik na pinag saluhan nila ni George dahil at the first place ay hindi naman talaga siya ang babae na ina akala nito. She's just the one who substituted her fiance at binayaran siya para gawin iyon.

Teka, bakit ba niya iniisip 'yon? It is just almost a week since they met. Na sisiraan na ba siya? And why the hell her heart is racing? What's with her? It was just a kiss and for Pete's sake it was not real!

Kung bakit kasi kailangan pa siya halikan nito. At isa pa ay hindi iyon kasali sa usapan nila ni Drake. There shouldn't be any physical contact involved. Ngunit paano naman niya sa sabihin sa mga ito na hinalikan siya nito kaya gusto niya umatras sa usapan. And as of now, Antoinette's operation is on going medyo matatagalan pa ang balik nito. Naka oo na siya kaya paano pa siya makaka atras kahit na ayaw na niya?

"Diyos ko po!" She moaned in frustration at sinubsob ang mukha sa unan.

*****

"Diyos ko po!" Tila deja vu niya muling bulalas nang mapansin niya ang oras sa kanyang side table. Pasado alas dyis na ng umaga. At nakakahiya sa mga magulang ni George.

Mabilis siyang nag hilamos at nag toothbrush upang bumaba na dahil baka kanina pa siya hinihintay ng mga ito. Kung bakit ba naman kasi mag uumaga na siya dinalaw ng antok. Kasilanan iyon ng walang modo na si George kung hindi siya hinalikan nito ay hindi gugulo ang kanyang pag iisip.

"Diyos mio marimar at pulgoso.. Kakain ka na lang at nasa bahay ka kailangan mo pa mag bihis ng maganda." She stressfully said to herself while scratching her head.

Minabuti niyang mag suot na lamang ng short pants na kulay maroon na hanggang ibabaw ng tuhod ang haba at short sleeve polo na kulay puti na may black prints na dragonfly. And flat sandals na kulay black at saka niya tinali ng mataas ang hindi pa na su- suklay na buhok.

Minabuti niya na din na mag sun glasses dahil kitang kita ang kanyang malaking eyebags dahil sa wala pang apat na oras na pag tulog. Why does anything didn't work right? At dito pa habang nasa bahay siya nila George. Lagi na lang siyang pumapalpak. Kailan ba siya ma uubusan ng pagkakamali? Mabilis niyang binuksan ang pinto upang kumaripas na sana na tumakbo pa punta sa kusina.

"Ay kalabaw!" Malakas niyang na isambit sa gulat ng abutan kung sino ang nasa gilid ng kanyang pinto na tila siya talaga ang taimtim na iniintay nito. Napa salpak naman siya sa sahig dahil sa gulat.

"Awwww... Aray ko po.. Ang puwet ko... Aray.." Sunod sunod niya na daing dahil sa lakas ng kanyang pagkaka bagsak.

"Why are you so, shock? You look like a criminal who've been caught by a crime." Arogante at may maliit na smirk sa mga labi na sabi nito sa kanya habang naka tingin sa kanya sa sahig.