YARIM

Bölüm 19

Eve girdiğimde güneş aydan görevini teslim almıştı. Uyumak imkansız olduğu için ağlamıştım. Kim düğün gününde ağlardı ki. Saat 9 olduğunda ayaklandım ve bir duş alıp kendime çeki düzen verdim. Ben üzerimi değiştirdiğimde teyzem odaya daldı.

'' Uyanmış mı benim prensesim? ''

Gülümseyen yüzü bir anda soldu.

'' Deniz ne oldu? Ne bu gözlerinin hali? ''

'' Heyecandan uyuyamadım teyze. Ondandır. ''

Teyzem inandı ve gülümsedi.

'' Ay benim tatlı kuzum. Ben de çok heyecanlıyım. Emre ile gerçek bir evliliğe adım attınız. Çok mutlu olacağınızdan eminim. ''

Teyzem gerçek derken fazlasıyla baskın konuşmuştu. Ben de ona sadece gülümseyerek cevap verdim. Başka ne diyebilirdim ki? Dün olanlar ben ve Batuhan arasında kalacaktı, kalmak zorundaydı.

Birlikte kahvaltı yaptıktan sonra Seher ablanın kuaför dükkanına doğru yola koyulmuştuk.

Teyzem sürekli birileriyle konuşuyordu ama sanki benim düğünüm değilmiş gibi hiçbir şey yapmıyordum. Herkesin heyecanıma vermesi ise işime yarıyordu. Kuaföre girince Ayşe anne ve Emre'nin bir kaç kuzeninin yanında benim kuzenlerim de gelmişti.

Onlarla selamlaşma faslını da atlattıktan sonra ben önümdeki kataloğu incelerken diğerleri saçlarını yaptırıyordu. Kataloğu bakmak istemeyince telefonumu çıkardım ve Emre'yi arayacaktım ki kuzenleri ve benim kuzenlerim aramamı engelledi.

'' Çıldırma gelin hanım. Düğün günü konuşmak uğursuzluk getirir.Hem zaten akşam görecek ya. ''

İmalı sözlerine kızararak cevap vermiştim. Sürekli ertelediğim bu konu artık düşünmem gereken bir konu haline gelmişti.

Biz Emre ile gerçekten evleniyorduk. Onun bana ısrar etmeyeceğinden ve böyle bir isteği olmayacağından emindim. Ama bu gerçek bir evlilikti.Elbette bir gün olacaktı.

'' Deniz'cim gel hadi.''

Seher ablanın araya girişi ile bu konu tekrar rafa kaldırıldı.

➡️➡️➡️➡️➡️➡️➡️➡️➡️➡️➡️➡️

Saçım yapılmış ve üzerimi giymek için kabine alınmıştım.Gelinliği giymem için teyzem ve Ayşe anne yardım ederken diğerleri meraklı gözlerle beni izliyorlardı. Bunda izleyecek ne var diye düşünsem de sesimi çıkarmadım.

Üstündekiler çıkarıp utandığım için hızla gelinliğin içine girdiğimde bir kuzenim ortaya bir laf attı ve diğerleri de onu onayladı.

'' Cidden bu iç çamaşırlarınla mı giyeceksin? ''

Herkes gülerek bana bakarken kızarmıştım.

'' Evet, ne varmış iç çamaşırlarımda? ''

Kuzenime sinirli bir bakış fırlattığımda Ayşe anne kahkaha attı.

'' Uğraşmayın güzel kızımla. Şu fizikle çuval giyse yakışır. ''

Ben daha da utanırken, tek isteğim bir an önce şu odadan çıkmaktı.

Gelinliği gitme işleminden sonra makyajımda yapılmıştı. Artık hazırdım.

'' Emre de geliyormuş kızım. ''

Onu onayladım ve beklemeye başladım. Bugün sondu. Artık evli bir insan olacaktım. Bu Batuhan ile olan evliliğimiz gibi değildi. Bu fazlasıyla gerçek bir düğündü.İçime oturan sıkıntıyı kusmak istesem de hiçbir şey yapamadım.