YARIM

Bölüm 14

Otele vardığımızda kendimi ılık bir duşun altına atmıştım. Ardından yatağa uzanıp tavanı izlemeye başladım. Yapabileceğim başka da bir şey kalmamıştı artık. Odanın kapısı çalınca kalkarak açtım.

Karşımda Emre'yi görmemle şaşkınca ona baktım.

     '' Biraz aşağıda oturalım mı? Çok canım sıkıldı. ''

Ona sadece kafamı salladım ve oda kartını alıp çıktım.Birlikte aşağı indiğimizde aşağısının da ne kadar güzel olduğunu yeni fark etmiştim. Yeşillik bir alan üzerinde çok şık masalar vardı. Boş bir tanesine oturduğumuzda içimi kaplayan sıkıntıyı görmezden gelmeye çalıştım. Ama görmezden gelinemeyecek kadar yakıyordu canımı.

     '' Ee Pollyanna,anlat bakalım. Olaylar sende vallahi. Biz ot gibi yaşıyoruz. ''

O bana gülerek bakarken içimden gülmek gelmediği için boş boş bakmıştım.

     '' Sadece şu oyunu bitirmek istiyorum. Böyle bir saçmalığa kalkıştığı ve beni merak ettirdiği için ona kızacağım. Başka da bir şey yok.''

Emre anlayışla kafa salladı.

     '' Ben bile bu kadar merak ettiysem seni düşünemiyorum maviş. Peki Batuhan'dan haber var mı? ''

Sessizce karşıya dikmiştim bakışlarımı.

    '' Yok. ''

Emre sesli bir şekilde yutkununca ona baktım.

     '' Özledin mi onu? ''

Üzgün yüz ifadesi ile bana bakınca benim için üzüldüğünü anladım. Ona her şeyi anlatmak istiyorum.

     '' Bilmiyorum Emre. Çok değişik duygular içerisindeyim. Böyle, kalbim sıkışıyor onsuz. Ama onunlayken de canım acıyor. Kafam karışık.. ''

Anlayış dolu bakışlarını etrafta gezdirdi.

    '' Neden bilmiyorum ama seni çok iyi anlıyorum. Ne onunla, ne onsuz... ''

Kafamı salladım.

     '' Aynen öyle. ''

Emre bir süre saçlarını karıştırdıktan sonra hızla bana döndü.

    '' Eğer içinden geliyorsa ara onu. Tam da şu anda. Pişman olmazsın.''

Şaşkın gözlerimi saçlarında gezdirdim.

     '' Yapamam. Hem ne diyeceğim ki ona. Umrunda bile değilim. Kendimi daha fazla ezdiremem Emre. Yapamam... ''

Emre derince bir nefes aldı.

     '' Deniz, onun bu ani gidişinin seni kıskanmış olduğu için olabileceğini hiç düşündün mü? ''

Bakışlarına anlam verememiştim.

    '' Hayır Emre, beni umursamıyor. Beni kıskanmaz. Kıskanmaz işte... ''

Emre sinirle kafasını sallayınca sustuk. Bir süre hiç konuşmadık.

Bir süre sonra canlı müzik çalmaya başlayınca birbirimize döndük.

    '' Of maviş. Ben senin neşeli hallerini özledim. Artık şu olayı çözünde eski Deniz ol. Çıldırtacaksın beni. ''

İçten bir gülümseme belirince dudağımda sandalyemi ona yaklaştırıp sarıldım.

    '' Sen ne güzel dostsun Emre. ''

Emre'nin bedeni gevşeyip ağzından bir kahkaha salındı.

    '' Dost.. Teşekkür ederim. Yani, sende Deniz. Sende iyi bir dostsun. ''