YARIM

Bölüm 9

     '' Ne oluyor Batuhan? ''

Şaşkın gözlerini bana kilitlemişti.

      '' Bilmiyorum Deniz. Anlayacağız. ''
  
      '' Yani gidecek miyiz Ankara'ya. ''

Kafasını sallayarak beni onayladı.

      '' Bizi ilgilendiren şu önemli günahı öğrenelim. ''

          ∆                    ∆                   ∆                    ∆

Sabah erkenden kalkmış bir şeyler atıştırıp yola çıkmıştık.

Ankara'ya gitmek benim için sanıldığından daha zordu. Batuhan beni terk edip gittiğinde böyle bir karar alıp bir anda İstanbula taşınmıştık. Yani Ankara da benim için kötü anıdan başka bir şey yoktu.

Batuhan şirketi arayıp balayına çıktığımızı söylemişti. Böylelikle önemli toplantıları 1-2 hafta ertelettirmişti. Ardınan Fikret amcayı aradı.

   '' Günaydın baba. İyiyiz biz asıl sen nasılsın. Sakın hastaneye gitmeyi aksatma. Ben sana haber vermek için aradım, biz bir kaç haftalık bir balayı yapalım dedik. Evet. Sen de. Görüşürüz. ''

O konuştukça ben kızarmıştım. Utanacak bir şey yoktu, her evli çift balayına giderdi ancak bizim durumumuz farklıydı ve utanmıştım.

Yanaklarımın kızardığını fark etmemesi için başımı cama çevirdim ve yolu izler gibi yaptım. Benim de teyzeme haber vermem gerekiyordu. Ona bu olanları anlatmak istemiyordum. Fazlasıyla hassas bir insandı ve çok üzülürdü. Hem daha hiç bir şey belli değilken bunu ona söyleyemezdim.İçim her ne kadar rahat etmeyecek de olsa yalan söyleyecektim. Telefonu çantamdan çıkarttım ve teyzemi aradım.

     '' Alo kuzum. ''

Sesini duyar duymaz içime bir nebze de olsa su serpilmişti.

     '' Alo teyzecim. Napıyorsun? ''

     '' Ne yapayım kızım, kendime kahvaltı hazırlıyorum. Asıl sen ne yapıyorsun? Pazar günü bu kadar erken kalkar mıydın sen? ''

     '' Biz yoldayız Batuhan'la. ''

     '' Yolda mısınız? Nereye gidiyorsunuz? ''

Yutkundum. Teyzeme yalan söylemek hoşuma gitmemişti.

     '' Şeye, şey. Şey işte.''

Batuhan ufak bir kahkaha atınca ona sinirli bir bakış attım. Telefonu elimle kapattım.

     '' Komik mi? Yalan söylemek kolay bir iş sanki. Kolaysa al sen konuş. ''

Benim sinirle söylediğim şeyi ciddiye almış olacak ki telefonu elimden çekti ve konuşmaya başladı.

     '' Merhaba Elif teyze. Deniz'le bir tatile çıkalım dedik. İzmir taraflarına gidiyoruz. Tamamdır. ''

Ben ona şaşkın şaşkın bakarken hiçbir şey olmamış gibi devam etti.

                    ∆                     ∆                      ∆

Yaklaşık bir saatlik yolumuz kalmıştı. Aklım o kadar doluydı ki kafam patlayacak diye korkmuyor değildim. En iyisi radyo açıp kafamı dağıtmak diye düşünüp elimi uzattığımda ellerimiz birbirine değmişti. Elektrik çarpmış gibi anında elimi çektim. O radyoyu açınca çalan müziğin sözlerine odaklandım.