My Knight on a Leather Jacket[COMPLETED]

Chapter Forty-eight

CHAPTER FORTY-EIGHT

'Come home princess. Let's have a family dinner. I miss you.'

Pagkabasa ko nung text ni Kuya, pinadiretso ko yung taxi sa mansion.

Akala ko pa naman..

Hay, oo na. Ako na sa si t*nga. Mahilig umasa -___-

**

"Good day young lady!" ^___^ sinalubong agad ako ni Yaya Paz, same as the old times. Andito ulit ako after 5 years.

Dumiretso agad ako sa dining hall. Naabutan ko sina mommy at daddy na kumakain na ng breakfast. As usual, tunog lang ng kutsara ang maririnig mo sa napakalaking dining hall.

"Mom, dad.." sabay silang tumingin sakin. I smiled sweetly at them as if I'm not broken.

Tumayo si daddy at yumakap sakin. "Oww, princess. We've miss you so much!"

I hug him tightly. "I miss you too daddy!" TT__TT sabi ko habang tumutulo na yung mga luha ko.

"Enough with the drama." Humiwalay ako sa pagkakayakap kay daddy at tumingin kay mommy. "What are you wearing young lady? Is that the proper dress a lady should wear?"

"I-i'm sorry. I'm just in a rush going back.." Yes, last midnight nagmadali akong bumalik dito sa Manila. Tutal naman tapos na ako dun at I can't take the atmosphere there anymore. Ngayon nalang ako na-proud na isang akong Banzuela dahil nakasakay ako on-the-spot dun sa paalis na plane going to Manila.

"Oh.my.god, you look like a disaster. Yaya Paz, go and change her clothes then bring her to my office. We have to talk about some issues." she wipe her lips then leave the hall.

Bigla akong kinabahan sa sinabi nya. Ano kayang pag-uusapan namin?

**

Inayos ko yung suot kong dress tsaka kumatok sa office nya. Andun din si daddy. Pero ang ikinagulat ko talaga ay nung makita ko si Tristan.

"W-what are you doing here?" O____O; Ngumiti lang sya sakin pero kita o sa mata nya yung lungkot.

I'm sorry Tristan..

"See? I told you. She'll be surprise if she saw you here." nakangiting sabi ni mommy. Ganan si mommy pag may bisita kami, lalo na kung investor pa yun.

Naupo kami dun sa leather couch. Uminom kami ng coffee at nag-usap na para kaming nasa isang deal. Si Tristan na kase ang nagma-manage ng company nila kaya pala andito sya.

Awkward. Yan yung nararamdaman ko ngayon.