လူသားကဲ့သို႔ေသာ..

အပိုင္း-၁၀

လူသားကဲ့သို႔ေသာ.. (အပိုင္း-၁၀)
××××××××××××××××××××

သူတို႔ ေမာင္ႏွမနားကေန လွည့္ထြက္လာ မိေပမယ့္ ေမးေန ေျဖေန ၾကတာကိုေတာ့ နားစြန္႔မိေနတုန္း..၊

ဒီေကာင္မေလး ဘာလို႔ ဒီေလာက္ ကေလးဆန္ ေနရတာလဲလို႔ ေတြးမိစရာ ေပမယ့္ ဆူလိုက္တာနဲ႔ လက္ပိုက္သြားျခင္းမွာ ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖဴစင္ျခင္းေတြ ျပည့္ႏွက္ေန၏။
ဆူေနတဲ့သူကလည္း ရိုက္ခံရမယ္ ဘယ္လို ဘာညာ မဟုတ္ပဲ ကိုကိုမခ်စ္ပဲ ေနလိုက္မွာေနာ္တဲ့..၊ သူမေလးကလည္း အဲ့လိုေျပာတာေလးကို မ်က္ရည္ ဝဲလာတဲ့ထိ ခံစားၿပီး.. အျပစ္ေပးခံရတဲ့ ကေလးေလးလို.. လက္ပိုက္ ထားရာကေန တုတ္တုတ္မွ မလႈပ္လာေတာ့..၊

လက္နဲ႔ဆြဲျဖဳတ္လိုက္မွ လက္ပိုက္ထားတာေလး ေျပက်သြားၿပီး.. ငိုသံပါေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔..

'ျခဴးက သူ႔ကို ေျပာျပခ်င္တာ.. သူကေျပာတယ္ တကယ္သရဲ ရွိတယ္တဲ့ အဲ့တာေၾကာင့္မို႔..'

'သူမ်ား ေျပာတိုင္း မယံုရဘူးေလ ေဘဘီေလး.. တကယ္သရဲ ဆိုတာကိုလည္း.. မျမင္ရပဲနဲ႔ လက္ခံလို႔မရဘူး..'

'ကိုကိုကလည္း.. ျခဴးကို တကယ္ ေျခာက္တာပါဆို..'

'အင္းပါကြာ.. ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိတာကို ေဘဘီေလး ျပန္ေတြးဖူးလား'

'ျဖစ္ႏိုင္ေခ် မဟုတ္ဘူး အတိအက်ကို ျမင္ရတာ.. ဂစ္တာကေလ ဒီလို ဒီလို ျဖစ္ေနတာပါဆို..'

'ေဘဘီေလးကကြာ.. ကိုကို ေထာက္ျပမယ္.. ေဘဘီေလးက အိပ္ရာကေန ႏိုးလာေတာ့ အျမင္ မၾကည္မလင္ ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ျခဴးက ကုတင္မွာ ေထာင္ထားတဲ့ ဂစ္တာကို ေတြ႕ေတာ့.. အျမင္ေတြက ေဝေဝဝါးဝါးနဲ႔.. လႈပ္စိလႈပ္စိ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ျမင္တာလည္း ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ..'

ေျပာခ်င္တာကို အဆံုးထိ ေျပာၿပီးသြားၿပီဆိုမွ.. သူမေလး မ်က္ႏွာ မေကာင္းတာကို သတိထား မိသြားသည္။
ျပံဳးျပေတာ့ မလိုလို.. မဲ့ျပေတာ့မလိုလိုနဲ႔.. မ်က္ရည္ေလးေတြ လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ျဖစ္လာၿပီး.. မ်က္ရည္က က်ဆင္းလာ၏။ ဒါဆိုရင္ သူမေလး ဝမ္းနည္း သြားရွာတာ..၊

'ကိုကို မနက္စာ သြားစားေလ ျခဴး ငိုလိုက္အံုးမယ္..'

တျခားလူေတြ ၾကားရင္ ဒါက တစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနႏိုင္ေပမယ့္ ျခဴးရဲ႕ ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတာေလး ေတြ ထဲမွာ ဘာလုပ္လုပ္ ခြင့္ေတာင္း တတ္တာေလးလည္း ပါ၏။
စားမယ္.. သြားမယ္.. လုပ္မွာေနာ္.. ငိုမွာ.. အဲ့လိုမ်ိဳးေလးေတြ လုပ္တတ္သလို သူမ်ားေခ်ာ္လဲလို႔ ရယ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ မရယ္ေသးပဲနဲ႔.. ကိုကို ျခဴး ရယ္လိုက္မယ္ ေနာ္လို႔ ရယ္ခ်င္ပက္က်ိ မ်က္ႏွာေလး နဲ႔ ခြင့္ေတာင္း တတ္ေသးသည္။
ျခဴးပန္းပ်ိဳဆိုတာက အဲ့ေလာက္ထိ ျဖဴစင္ေသာ ကေလးေလး..၊
ငိုမယ္ ဆိုၿပီး အိမ္ေဘးသို႔ သြားလိုက္တာမို႔ ႏွစ္လွမ္းေလာက္ထိ ေျပးလိုက္မိသြားကာ..