လူသားကဲ့သို႔ေသာ..

အပိုင္း-၂၁

လူသားကဲ့သို႔ေသာ.. (အပိုင္း-၂၁)
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ကားထြက္သြားတဲ႔ဆီ ရပ္ေငးေနေပမယ့္ ကားကေတာ့ ျမင္ကြင္းမွာ မရွိေတာ့ေပ။ ဒီလူ ဒီတိုင္းနဲ႔ ျပီးသြားျပီလို႔ သေဘာထား ႏိုင္မယ့္သူ မဟုတ္မွန္း သိေနေသာ္လည္း ဒီလိုမလုပ္နဲ႔ ဆိုျပီး ဇရိုင္းရဲ႕ စိတ္ေတြကို သူမေျပာင္းလဲ လိုေပ။ အကယ္၍ ေျပာင္းလိုက္သည္ ဆိုရင္ေတာင္ ျပန္သတိရလာတဲ႔ အခ်ိန္ ယခုထက္ ပိုမိုဆိုးဝါးေသာ အျပဳမူေတြကို ျပဳလုပ္မည္ ဆိုတာ ေသခ်ာ သိေန၏။

ဒီေလာက္ေတာင္ ဆိုးလားလို႔ ေမးစရာေပမယ့္ အဲ႔ထက္ဆိုးေနႏိုင္ေသးတဲ႔ ဇရိုင္းရဲ႕ သေဘာထားေတြကို သိလိုက္ရျခင္းက သူ႔ကို တစ္ခုခု မလုပ္ဖို႔ တားဆီးေနသည္။

'ထင္ရွား!..'

'ဘာလဲ..'

'ျပန္သြားတဲ႔ လူက ဘယ္သူလဲ မသိဘူးေနာ္.. မမႏြယ္ကေျပာျပတာ ဒက္ဒီက အဲ႔လူကို ေၾကာက္ေနတယ္တဲ႔..'

'အဲ႔တာ ငါနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔လဲ..'

ေျပာလိုက္မိျပီးမွ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားမိသည္။ အိမ္ေပၚမွာ မင္းမာန္ခနဲ႔ မမႏြယ္နဲ႔ တိုင္ပင္ေနၾကတာကို သိရဲ႕သားနဲ႔.. သူမေလး သူ႔ကို စကားလာေျပာတာနဲ႔ မေခ်မငံေတြ ျဖစ္သြားတတ္တာက သူမေလး သူ႔ကို တြယ္တာေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစခ်င္လို႔ပါ။

ခ်စ္လားလို႔ ေမးခဲ႔ရင္ ဟင့္အင္း ဆိုျပီး ျငင္းအံုးမွာေပမယ့္ မနာက်င္ေစလိုတာက်ေတာ့ ဘာေၾကာင့္မို႔လဲ..၊ လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ေနာက္သို႔ ေျပးလိုက္လာမိျပီး..

'ထင္ရွား နင္က ဘာလို႔ ငါ့ကို မတူသလို မတန္သလို ဆက္ဆံေနရတာလဲ..'

'ထင္လို႔ပါ..'

'ထင္တာ မဟုတ္ဘူး.. နင္တကယ္ ငါ့ကို အဲ႔လို စကားေတြ အဲ႔လို အျပဳအမူေတြနဲ႔..'

'မင္းကေကာ ဘာလို႔ငါ့ကို ရင္းႏွီးခ်င္ေနရတာလဲ.. ငါနဲ႔နင္နဲ႔က မရင္းႏွီးသင့္ဘူး.. နားလည္လား..'

မရင္းႏွီးသင့္ဘူး ဆိုတဲ့ စကားကို ေျပာဖို႔ အားယူလိုက္ရတာကို သူမေလးက သိမွာ မဟုတ္ေပမယ့္..

'နားမလည္ဘူး.. ဘာေတြမွားေနလဲေတာ့ ငါလည္း မသိဘူး.. နင္က ငါ့ကို အျပင္မွာက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး အိပ္မက္ထဲမွာ က်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး.. ဆက္ဆံေနတာ..'