လူသားကဲ့သို႔ေသာ..

အပို္င္း-၁၇

လူသားကဲ့သို႔ေသာ.. (အပိုင္း-၁၇)
××××××××××××××××××××

'ခြပ္!..'

ျပင္းထန္ေသာ လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ ေျခလွမ္းေတြ ေနာက္သို႔ ယိုင္သြားေပမယ့္ ပါးစပ္ထဲ ယိုစီးက်လာတဲ႔ ေသြးေတြကို ေထြးမထုတ္ရဲ..၊

'ေ-ာက္သံုး မက်ခ်က္က ဘယ္သြားမွန္း မသိပဲ ျပန္လာျပီ ဟုတ္လား.. မင္းတို႔ လုပ္တတ္တာ ဒါပဲလား.. လူေတြ အလံုးလိုက္ အရင္းလိုက္ ေပ်ာက္သြား တာေတာင္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိပါဘူး ဟုတ္လား..'

'ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ..'

ေမးရင္ ေျဖ..၊ အပိုမပါေစနဲ႔.. မလိုတာ မေျပာနဲ႔..၊ စတဲ႔ စတဲ႔ တားျမစ္ခ်က္ေတြ နဲ႔ ဆရာေရွ႕မွာဆိုရင္ သူတို႔ ဘယ္သူမွ အပိုမလုပ္ရဲၾကေပ။ လက္ျမန္ေသာ တိက် တတ္ေသာ ဆရာက ခ်ီးက်ဴးတတ္သလို ဒဏ္ေပးရင္လည္း ျပင္းထန္၏။

'တစ္လျပည့္ျပီ ဘာမွန္းမသိေသးဘူး ဆိုေတာ႔ မင္းတို႔ သိပ္ေတာ္လြန္းေနတာပဲ..'

'ေျပာင္းသြားတဲ႔ ျမိဳ႕ကိုေတာ႔ သိရပါျပီ ဆရာ ရွမ္းျပည္နယ္ ေျမာက္ပိုင္းက ျမိဳ႕ပါ ဆရာ..'

'ေကာင္းျပီ.. အဲ႔ျမိဳ႕ကို ငါကိုယ္တုိင္သြားမယ္.. တစ္ေယာက္မွ လုိက္မလာနဲ႔..'

'ဟုတ္ကဲ႔ ဆရာ..'

ခ်ာခနဲ လွည့္ထြက္သြားတဲ႔ ဆရာက ရုပ္ၾကည့္ေတာ့ မင္းသားရုပ္နဲ႔ ျမန္လိုက္တဲ႔လက္ အျမဲတမ္းေလ႔က်င့္ေနရတဲ႔ သူတို႔ေတာင္ ဆရာလက္ေတြကို ဘယ္တုန္းကမွ မေရွာင္ႏိုင္ခဲ႔ေပ။ ရုပ္ရည္အရ ေခ်ာလိုက္တာလို႔ ေငးၾကည့္ေနစရာ ေပမယ့္ ဘယ္မိန္းကေလးကိုမွ မိန္းကေလးလို႔ မသတ္မွတ္ဖူးသလို မိန္းမျဖစ္ျဖစ္ ေယာက္်ားျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္သူ ဘယ္ဝါ ျဖစ္ျဖစ္ ညွာတာလိုက္တယ္ ဆိုတာ ထံုးစံကို မရွိဖူးေသးတာ..၊
လူသား ဟုတ္ပါေလစလို႔ ထင္ရေလာက္ေအာင္ ဆရာ့ကို ပံုမွန္မဟုတ္ေသာ အေတြးေတြက လြမ္းမိုးထား၏။ တြက္ခ်က္မႈတိုင္းမွာ ဒက္ခနဲ အတိက် အေျဖထြက္ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္လိုမ်ား သင္ယူထားတာလဲ ဆရာလို႔ ေမးခ်င္ေပမယ့္ ပ်ံဝဲလာမည့္ လက္သီးခ်က္ကိုေတာ႔ ေၾကာက္ရြံ႕မိသည္။

ဦးေႏွာက္နဲ႔ ေတြးေခၚမႈရယ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ရယ္ လႈပ္ရွားမႈရယ္ တစ္ထပ္တည္း မက်ႏိုင္ရင္.. သြားေတာ႔ မင္းက ေသလူ ျဖစ္ျပီ။ တိုက္တယ္ ခိုက္တယ္ ဆိုတာ ဂိမ္းေဆာ႔ေနတာ မဟုတ္ဘူး..၊ မင္းမႏိုင္ရင္ မင္းေသမွာပဲ ထရိုင္းအဂိမ္း (try again) ဆိုတာ ငါတို႔ ေလာကမွာ မရွိဘူး..၊ မင္းတို႔ ေကာင္ေတြ ရွိေနလို႔ ငါက ရပ္တည္ ေနနိုင္တယ္ ထင္ရင္ မင္းတို႔ တစ္ခုခု အမွားလုပ္ၾကည့္လိုက္ ဘယ္ေကာင္မွ ငါျပန္မဆယ္ဘူး ကိုယ္ျဖစ္ ကိုယ္ခံ ကိုယ္မွား ကိုယ္စံ ၾကားလား..၊ ငါမွားတဲ႔ အခ်ိန္က်ရင္လည္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး လက္ခုတ္တီးဖို႔ မေမ့နဲ႔ေပါ့ကြာ..၊ ထို႔သို႔ေသာ ဆရာက အမွားဆိုတာကို လံုးဝ လက္မခံနိုင္တာမ်ိဳး..၊