လူသားကဲ့သို႔ေသာ..

အပိုင္း-၁၂

လူသားကဲ့သို႔ေသာ.. (အပိုင္း-၁၂)
××××××××××××××××××××

'တီ.. တီ.. တီ..'

ကားဟြန္းသံ ၾကားလိုက္တာနဲ႔ ဒါက မာမီ့ကားမွန္း သိၿပီးသား..၊
အိမ္ေရွ႕ကို ေျပးထြက္လာခဲ့ၿပီး..

'မာမီ ေရာက္ၿပီလား.. ကိုကိုေရ!.. မာမီ ေရာက္လာၿပီ'

ေျပးလႊား ခုန္ေပါက္ရင္း အနားေရာက္သြားတဲ့ ျခဴးကို မာမီက ကားေပၚက ဆင္းဆင္းခ်င္း ဖက္ထားလိုက္ကာ..

'ျခဴးေလး ၾကည့္စမ္း!.. မာမီ့သမီးေလး ပိန္သြားလိုက္တာ.. ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း..'

ေမးလိုက္တာကို နားမွာဆြဲ ထားတဲ့ နားဆြဲေလး လႈပ္ခတ္သြားတဲ့အထိ ေခါင္းေလးပါရမ္းရင္း..

'မသိဘူးေလ သူ႔ဖာသာပိန္သြားတာ ျခဴးက ဘယ္လိုလုပ္သိမလဲ..'

မမႏြယ္က မီးဖိုခန္းထဲကေန ေျပးထြက္လာၿပီး ဝမ္းသာအားရျဖင့္..

'ပိန္မွာေပါ့.. မမသမီး ညညဆို မအိပ္ဘူး..'

'မာမီေရာက္လာၿပီေလ မာမီနဲ႔ အတူတူ အိပ္မွာေပါ့..'

အိမ္ေအာက္ထပ္က ဆူညံသံေတြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္တာကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လုပ္လိုက္ရၿပီး ေအာက္ဆင္းလာေတာ့..

'သားေရ.. အေျပာင္းတင္ထားတာ ဘယ္လိုလဲ.. ဟိုမွာ မင္းတို႔ဒက္ဒီက အလုပ္တစ္ခုကို ႀကိဳလက္ခံထားၿပီး မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ေသးေတာ့ အသားမက်ေသးတာနဲ႔ မလာႏိုင္ေသးဘူး.. မာမီလည္း သမီးေနမေကာင္းဘူး ဆိုလို႔ ခဏပဲလာတာ ျပန္သြားရမွာ..'

'မာမီေရာက္လာတာ ေစာသားပဲ.. အေျပာင္းက်ၿပီမာမီ.. ေနာက္တစ္ပတ္ဆို အလုပ္စဝင္လို႔ရၿပီ.. ၿမိဳ႕ထဲထိ ဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ လွမ္းတယ္..'

'မာမီ သားအတြက္ ကားစီစဥ္ေပးခဲ့မယ္ေလ.. လွမ္းရင္လည္း ကားနဲ႔သြားေပါ့.. ဒါမွမဟုတ္.. ၿမိဳ႕ထဲမွာ အခန္းသီးသန္႔နဲ႔ ေနမလား..'

မာမီက ေတြးေတြးဆဆနဲ႔ ေျပာလိုကြတာေလးကို ျခဴးေလးက သူ႔အနားသို႔ ေျပးကပ္လာၿပီး လက္ေမာင္းကို ဆုပ္ကိုင္ မွီႏြဲ႕လိုက္ရင္း ငိုသံပါေလးျဖင့္..

'မာမီေနာ္.. ကိုကို႔ကို ျခဴးကျဖင့္..'

အသံေလး သိမ္ဝင္ၿပီး ေခါင္းေလးပါ ငံု႔သြားေတာ့.. သူမေလး ဆံပင္ ေခြေခြႏြယ္ႏြယ္ ေလးေတြကို ဆြဲဖြလိုက္ရင္း..