IŞIKSIZ.

GÜNLÜK

Eski bi günlügümün bi sayfasını yazmak istedim sadece... ;

''30 Nisan 2013

Ateşi görünce seviniyorum. Neden bilmiyorum ama öyle. Sonra insanların acı çekişini izlemeye başladım. Zevk veriyor. Tıpkı buna başladıgım iki kişi gibi... Evet. Çok sevindim. Evet. Ne annem ne babam ne de başka biri yakın bana ne de umrumda. Açtıgım her sayfada ' onun ' ismini görüyorum. Bozuluyorum. Nasıl olabilir böyle bir şey ?
Gerçi o yaptıgı halde kendine bile inandıramadı gerçegi. Bana en uzak olan Andy bile bana en yakın. Annemdende , babamdanda yakın. O konustukça ben susuyorum. Hiç sıkılmam sonsuza kadar susarım , dinlerim onu... Sadist , mazoşist biri oldum. Aramızda kalsın ama yarım kutu ilaç içtim. Ama bir şey olmadı , bünye alısık tabii... Olması lazım. Olmalı , olana kadar devam edecegim. Hiç usanmadan , hiç sıkılmadan devam edebilirim. Kendi kendimi ölüme terk edebilirim. Başı boş gezip , hiç kimseyi kafaya takmayabilirim. Gerçi öyleyim ama neyse. En degerli bildigim kişiyi kaybediyorum. İki kişi var aslında biri hâla yanımda , digerini kaybetmek üzereyim. Niye bütün sevdiklerim gidiyor ? Teker teker neden kaybediyorum onları ? Yakında da Sevilcan mı gidecek. İşte o zaman artık kimsem yok demektir degil mi ?? Ne olacak ? Kimi kaybedecegim ? Deniz gidiyor iki üç güne. Ben hep yalnız mı kalacagım ? Suçum ne Allahım ? Suçum nee ??

BAŞLAYALIM BU OYUNA.
EN BAŞTAN.
İLK BAŞTAN.
İLK SAPTIGIM YERDEN. ''

Yazmısım ve bırakmışım. Aslında bu düşüncelerim hiç degismedi. Kimi sevdiysem , kime deger verdiysem , kimin için günlerce agladıysam , kimin için anneme bagırdıysam hepsi teker teker beni yarı yolda bırakıp gitti. Sonsuz dostluga inanıyorum hiç gitmeyen iki kişiye zaten sahibim. ' Sevilcan ve İsma ' onları kaybedecegimi beni bırakacaklarını zaten sanmam ama söz konusu olan geçmişim. Beşinci sınıfta derslerime kapandım , taktir aldım. Babam bana hediye aldı. Derslerim ne zaman iyi oldu babam o zaman bana yakınlaşti zaten... Altıncı sınıfta içime kapandım. Derslerime çalışmadım , iki dönemi de düz gectim. Okuldan geldim uyudum , internete girdim. Yaptıgım tek şey buydu. Babam suratıma bakmadı. Annem kızdı ders çalış diye. Yapmadım. Sonra ' Black Veil Brides ' i keşfettim. Ayça sayesinde.

Vazgeçilmezim oldu o grup , her şeyini araştırdım. Andy ' i takıntı haline getirdim , onunla uyuyup , onunla kalktım. Sonra bi yerde karşıma ' satanizm ' çıktı. Şimdi sorsanız ' 21 Satanist Noktayı ' ezbere bilirim. İşe yaramaz bilgiler. Okulda kolumda baştan aşagı haç işaretleriyle gezdim. Beyza diye bi arkadaşım vardı '' KAYBETMEKTEN ÇOK KORKUP AĞLADIĞIM ''. Bütün sırlarımızı ortaya döktü ama ben onu bırakamadım. Sonra Sevilcan geldi kurtardı çekti beni kendine iyiki çekti onun Sayesinde 'olgunlaştım '
Beyza bi gün Sevilcan'a ' Melike'yle kavga etsek benim mi onun mu arkasında olursun ?' demiş Sevilcan'da 'Tabi ki Melike ' demiş. Bunu neden anlatıyorum , çünkü o arkamda duran tek insan. Çünkü o beni anlayan nadirlerden birisi ve en iyisi. Öz kardeşim gibi... Her neyse beni hor gördüler okulda. ' Sana mı bakcam tipine bak kezban , sınıfta satanist var kedi kesiyo , şunun kollara bak gerizekali , o çocuk sana mı bakar kezban vs.' tabi istedigim herkesi de elde ettim ama neyse. Ortaokul ve ilkokulda beni ezik gören insanlar şimdi liseye başladıgım zaman karşılaştık , bir yavşaklık , bir yakınlık , ben sana teklif edicektim ayakları... Siktir git allah aşkına. Psikolojim bozuldu benim son üç yılım boyunca. Her gece yatagımda ' Allahım nolur beyza taşınsın , okuldan gitsin , kurtuluyum , allahım nolur beni de sevsinler ' diye dua ettim.

Sonuç mu ; Sevilcan'ı verdi bana yetmez mi ?

Yazamadıgım anlatamadıgım çok şey var belki begenmiyorsunuz , uff banane bu gerizekalının hayatından diyorsunuz. Olsun ben rahatlıyorum ya o bana yeter...

Herkes bir gün gider. Elbette gidecekler. Ailemiz bile sonsuza kadar bizimle kalmıyorken , dışardan bi yabancının kalmasını istememiz çok saçma. Yaşamaktan zevk almıyorum ve evet geçmiste yaşadıklarım için sadece ' KİNCİ ' bi insanım. Ama uzun zamandır kendime güveniyorum , bi başkasına degil. Bu da bana yetiyo , mutlu olmam için yetiyor.

Asla sevgi sözcügüne tam anlamıyla inanan bi insan olmadım , olacagımı da sanmam. Ben sadece öfke ve nefret'i tam anlamıyla bildim ve hala da biliyorum...

------------------

ask.fm/DevilMelike