Canlı canlı toprağa gömülmüş gibi hissediyorum kendimi. " yaşarken ölüyorum "
Ne kadar çığlık atsamda nemli toprak emiyor haykırışlarımı ve çığlıklarım fısıltıya dönüşüyor. Kendimi bağırmak için yırtıyorum. Olmuyor. Dışarıya çıkan küçük fısıltılar. Neden gömdünüz ki beni ? Size ne zararım oldu ki ? Susuyor. Sustuklarımı gözlerimden çıkarıyorum. Yaşamım tükenmiş nefes alamıyorum, konuşamıyorum...
Susuyorum. Susuyorum. Ağlıyorum. Başım dönüyor. Uykum geliyor. Şeytan'lar uçuşuyor. Kafama kafamın tam içine doluyorlar. Karşı koyamıyorum. Mutsuzluga ve sonsuzluga teslim oluyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IŞIKSIZ.
Non-FictionBir ışığın olmaması ve ot gibi yaşamak nedir bilir misiniz ? Tanık olmak ister miydiniz peki ? Elinde bir tane bile değer veren birisinin olmadığını bilmek... O boşluk hissi ve o IŞIKSIZLIK.
