IŞIKSIZ.

Gerçek ben.

Evet ben Melike. Melike Nur Ergün. 15 yaşında hayattan nefret eden, insan içine girince midesi bulanan, karnı ağrıyan ve zorla baskı altında üç yıl geçirecek olan küçük ama büyük kız. Ne yapsa eleştirilen, ne yapsa dalga geçilen, her gece odasının camından onu izleyen bir şeytanla savaşan ama aynı zamanda o şeytana aşık olan Melike Nur Ergün. Bazen şeytanla iş birliği kurmak isteyen ama ona güvenemeyen bir kız.

Ah, ne kadar acıklı değil mi ?

Okuduğunuz her şey benim hislerimdi. Her şey a'dan z'ye bana aitti. Hala da öyle.

Farklı olan tek şey benim özgüvenim. Benim bi kişide bulduğum huzur. Onu bana çeken bir şey var. Ona o kadar yakın olmak istiyorum ki. Ona bağlıyım. Onun olmak istiyorum, benim olmasını istiyorum. Ama imkansız. Neyse.

Bu kitabı burda bitirmek istiyorum çünkü kimsenin benimle ilgilendiği yok, gerçekte ki gibi. Şu an kulağıma nefesini üfleyen bir şeytanı saymassak her şey yolunda. Hislerimden çok kurguyla ilgili şeyler ortaya döküp kafa dağıtmak istiyorum. İçimdeki güç bana o kadar huzur ve o kadar korku veriyor ki.

Size benden tavsiye bir hayvanı öldürürken dikkat edin o bir şeytan yada bir cin olabilir çünkü ve peşinizi asla bırakmayabilir bu onu ne kadar sinirlendirdiğinize bağlı. Şu ana kadar kurulan bütün ilişkiler yalandı, sahte. Aşkmış, sevgiliymiş saçma. Benim istediğim, benim yanımda olan sinsi ve siyahı seven bi insan parçası. Ama değer verdiğin sürece asla.

Unutmayın ki " VAZGEÇERSENİZ, VAZGEÇİLMEZ OLURSUNUZ. "

Ben babamı özlüyorum hatta bazen herkesi kıskanıyorum çünkü cidden babasıyla sadece konuşan kızları bile kıskanıyorum. Çünkü onu bile zor başarırken artık hiç başaramıyorum.

Ben kolumdaki, bacağımdaki façaları keyifle atıp, daha sonra birisi görecek diye utanan bi insanım ve ben diğer kızlar gibi çikolata vs. ile mutlu olan biri de değilim.

Benim kendi yaşıtlarım dışarda oyun oynarken ben gözümle, kaşlarım yer değiştirse nasıl olur yada şu sayfaya da beyazlar içinde elbisesine kan bulaşmış bir bebek çizeyim diyen bir insandım. Normal olmamı beklemeniz hata.

Kimse bana nasıl bir şekilde yaşamak istediğimi sormadı ki nasıl yaşadığımı eleştiriyorlar ?

Hatta siz kimsiniz ki beni eleştirebiliyorsunuz ?

İçimdeki, yanımdaki, sağımdaki ve solumdaki şeytanlara teslim olmak istiyorum. Birisi var ona verdiğim değer çok farklı nedenini bilmiyorum. Her şeyimi ona anlatma gereği duyuyorum. Ona da burdan selamlar.

Gerçi o da gidici neyse.

Aşk için değil de yaşadıklarım için günlerdir eriyen bir insanım.

Kısacası hepinizin ANASINI SİKİYİM.

Siz benim hayatımı mahvetmekten bıkmadınız, üşenmediniz. Evet, bende sizden intikam alacak kadar aciz değilim. Zamanla her şey yerine oturacak. Zamanla herkes hakettiğini yaşayacak. Belki benden, belki bir başkasından ama olacak yani.

Bazen kendime dediğim şeylerden biri de ; ben erkek olarak doğcaktım sanırım.

Bazen kendimden o kadar tiksiniyorum ki. Nefret ediyorum zaten kendimden şeytanla uyuyan, onunla kalkan bir insanım lanet olsun ki öyle. İster inanın ister inanmayın. Her şey bu kadar açık.

Antideprasanlar işe yaramadı. Gideceğim bir psikoloğum da yok artık. Okul desen peh. Yeni bir hayat. Ve yıllardır uzattığım saçlarımı bir anda kestirdim. Canım çok yanıyor.

BEN SONA YAKLAŞIYORUM. BEN BİTİYORUM. BİLEKLERİM KANIYOR. BEN BU DEĞİLDİM. HİÇBİR ŞEY TATMİN ETMİYOR BENİ. BİRİSİ VAR SADECE O. O DA GİDECEK. HİÇBİR ŞEY TATMİN ETMİYOR BENİ. HERKES GİDECEK. ÇOK YALNIZIM. YALNIZLIKTAN BOĞULUYORUM. NEFES ALAMIYORUM. HIÇKIRARAK AĞLAMANIN NE OLDUĞUNU EN İYİ BEN BİLİRİM. VE SİZİN ALLAH BELANIZI VERSİN. CANINIZ CEHENNEME. İŞE YARAMAZ İNSANLAR. HAYATTAN ZEVK ALAN MUTLU APTALLAR. O KADAR SORUN VARKEN GÖRMÜYOR MUSUNUZ ?

Ve neden benim diğer kızlar gibi kısa tişörtlerim, mini kot şortlarım, saçma salak çoraplarım yok ?

Ben mi eziğim ? Güldürme beni.