Marilyn Manson - Sweet Dreams. *** Dinleyin.
------
İki yıl öncesinde deseler bana böyle şeyler yaşayacağımı inanmazdım şahsen. İnsan lisede ne kadar çok olgunlaşıyor. Yada ben yaşadıklarımdan dolayı olgunlaştım bilmiyorum. Harbi ben neden böyle oldum ?
Bu kadar ağır ne yaşamış olabilirim ki ?
Aslına bakarsak şu an hiçbir şey umrumda değil. Kimse değil. Sadist birini görsem mesela ' En fazla ne kadarını yapabilirsin ' derim. '' Kill me '' tarzı yani. Zaten sonumuz geliyor. Bu dünyada bu saçma hayatta son bulacak.
En basitini örnek alalım ;
-Öldüğünde ; hayatının hikâyesini kim anlatacak ? Tekrar geleceğim. Kim olduğumuz nasıl yaşadığımız değildir. Ve ben düşersem , yükselip tekrar zaferimi yaşayacağım. Bedenlerimizden daha ve daha fazlasıyız. Elvadalarımızı kim hatırlayacak ?
Son geldi ve ben ölmekten korkmuyorum. Korkmuyorum. Ölmekten korkmuyorum.
Aslına bakarsan ; etrafımda uçuşan siyah siluetler görüyorum ve ölmektende , şeytanlardan da korkmuyorum.
Benim en büyük korkum yaşamak. 'Uyumaya git' diyorlar bana o siyah şeyler. 'Uyumaya git...' Korkuyorum ama çok uykum var. Gözlerimi kapatıyorum. Uykuya dalacakken o sıcak nefesi hissediyorum tekrar. Bana fısıldıyor ; 'İyi uykular'
Ve ben uyuyorum , tıpkı sonsuzluk gibi ama sonsuzluğun yarısı bu tamamı değil.
Ve uykuya tamamen teslim oluyorum.
''İYİ UYKULAR MNE.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IŞIKSIZ.
SachbücherBir ışığın olmaması ve ot gibi yaşamak nedir bilir misiniz ? Tanık olmak ister miydiniz peki ? Elinde bir tane bile değer veren birisinin olmadığını bilmek... O boşluk hissi ve o IŞIKSIZLIK.
