Veliaht (Özel Bölümler)

Barıştırma

Kapının çalmasıyla birlikte yerimden doğrulup herkese elimle komut verdim. ''Herkes yerine,'' dedim ve gözlerimin kızarması için ellerimi yumruk yapıp göz kapaklarıma sürdüm. Yengemi aramamızdan yaklaşık olarak üç saat geçmişti. Meriç, gözlerini devirerek yukarı çıkmıştı Yağız'la birlikte. Neymiş çok saçmaymış!

Ceyda ve Edizcimcim yerini almış, beni beklerken kapıyı açtım ve mütüş bir ağlama taklidi yapmaya başladım. Yengeme sarıldım ve ağlama numaramı şiddetlendirdim. Bana sarılıp kenara çekti ve yaşlı gözlerle içeri daldı. Valizini ve çantasını bir köşeye fırlattı. Koşarak büyük salona girdi. Yerde yatan, Edizcimcim'i görünce dudaklarından bir hıçkırık firar etti.

Edizcimcim'in gömleği kanlı idi. Yani daha doğrusu ketçaplı... Yengem Edizcimcim'e sarıldı ve daha çok ağlamaya başladı. Edizcimcim, yengemi üzmeye daha fazla dayanamamış olacak ki başını hafifçe doğrulttu ve yengemin başının ortasına bir öpücük kondurdu. 

"Seni seviyorum, "dedi. Yengem şaşkınca başını Edizcimcim'in göğsünden çekti ve yaşlı gözlerle etrafa baktı. Yengem salona direkt girip etrafına bakmadığı için kalpli balonları ve süsleri görmemişti. Edizcimcim yerinden kalkıp masanın üzerindeki kutuyu aldı. Kutuda yengemin istediği ama Edizcimcim'in almadığı elbise vardı. Edizcimcim kutuyu yengeme uzattı. Yengem şaşkınlıkla kutuyu aldı ve açtı. Gözleri hayretle aralanırken kutunun içindeki not kağıdını aldı ve okudu.

"Bu kağıdı okuyan kişi, Ediz ağabey seni çok seviyor. Vallahi bak! İnanmıyorsan Meriç aşkıma sor."
Yazan: Mert

Bu görevi Mert'e vermiştik. Mert yazan kısmına yanlışlıkla Edizcimcim yazmıştı. Bunu son anda fark edip üzerini çizmiştik daha çok rezil olmamak için. Sonra da Mert yazmıştık. Buna çok gülmüştük. Hem mektubu -daha doğrusu notu- kendi ağzından yazması hem de kendi ağzından yazmasına rağmen yazan kısmına Edizcimcim'in ismini yazması bizi güldürmüştü. 

Yengem Edizcimcim'in omzuna vurup sarıldı. Mert gözleri yaşlı bir şeklide aşağı indi ve alkış tuttu. Sonra koşarak bana sarıldı. Gülerek sarılmasına karşılık verdim. Benden sonra da Ceyda'ya sarıldı. Hatta hızını alamayıp Edizcimcim ve yengeme de sarıldı. O an aşağıya inen Meriç bizi görünce kaşları aniden çatıldı. ''Mert!'' diye kükredi âdeta. Mert gözlerini pörtleterek salonun diğer ucuna koştu. Meriç yengemi görünce kaşları gevşedi. Yengem, Edizcimcim'e sarılınca elindeki not yere düştü. Yere düşen notu Meriç eline aldı ve sesli okudu. En çok 'Meriç aşkım' kısmına gülmüştük. Meriç böğürerek ''Mert!'' diye bağırdı tekrardan. Mert koşarak kendini tuvalete attı ve hemen kapıyı kilitledi. Gülmekten karnım yarılacaktı. Meriç yanıma gelerek eliyle ağzımı kapattı.

"Güzelim gülme," dedi. "Neden?" diye sorunca da "Senin gülmeni bir tek ben görebilirim, "dedi. Kaşlarımı çattım ve ''Abartma Meriç!'' dedim. Meriç ''Tamam tamam. Gülünce daha çok öpesim geliyor seni,'' dedi. Utanmışlık ve etkilenmişlikle başımı eğdim. Neyse ki Edizcimcim ve yengem kendi halindeydi de bizi duymuyorlardı. Meriç sırıtarak "Eee öpücüğüm?" diye sordu. Ona öğlen Daffy Duck demiştim, bundan bahsediyordu. Bir şekilde işin içinden çıkmayı başarmıştım ama akşam neredeyse gelip çatmıştı. Dudağımı ısırdım ve Meriç dışında her yere bakmaya başladım. 

*****  

Hellööö!

Gecenin bir yarısı sizin için bölüm yayınlıyorum, değerimi bilin.

Oy ve yorumlarınızı esirgemeyin.

Görüşürüz.