Veliaht (Özel Bölümler)

Seni Seviyorum

Koluma giren Barış ve Ceyda'yla AVM'den çıkıyorduk. Etrafımdaki insanlar bana garip garip bakıyordu. Ay ne var? İlk defa mı ağlayan insan görüyorlardı. Her neyse! Ne olacaktı şimdi? Fazla mı ileri gitmiştim o sözleri söyleyerek? İçimden gelerek mi söylemiştim yoksa... Hiç içime sinmemişti. O sözler... Canımı yakmıştı. Bu üçüncü en büyük küsüşümüzdü. Ve ben onu şimdiden çok özlemiştim. Kokusunu, saçlarını, sesini... Ben bu adama çok fena aşıktım. Etrafımdaki insanların bakışları taciz boyutuna gelmişti. Rahatsızca kıpırdandım. Önümüzden geçen üç kız bana garipçe bakıyorlardı. Ama yeter!

 "Ne bakıyorsunuz? Ayı mı oynuyor?" Dedim. Önümden geçerken durdular ve alayla bana baktılar. "Bir farkın yok ayıdan," dediler ağızlarında geveleyerek. Ay bunlar bana laf mı sokmuşlardı? Öyle mi sanıyorlardı? Şişman mı demek istemişlerdi bunlar bana? Bahsettikleri şeyin bu olmadığını anlamam bir iki saniyemi almıştı. Yüzüm gözüm ağlamaktan şişmişti ve sürdüğüm rimel akmıştı. Ağzımı araladım ve  "On santim topukluyla ve iki kilo makyajla bana ayı demeniz ne kadar acı. Oysaki sirke giden ayıdan farksız olan sizsiniz," dedim ve Barış'la Ceyda'yı çekiştirerek yürümeye başladım. Birkaç adım atmıştık ki aralarındaki sarı çiyan "Biz öyle demedik. Kast ettik. İmamızı üzerine alınman üzücü," dedi. Arkama döndüm ve ukala bir sırıtışla "Muhattabınız ben olduğum için üzerime alınmam normal değil mi zeki sarı çiyan? Ayrıca siz kast edersiniz ama ben kartları açık oynarım. Direkt söyledim," dedim ve arkamı döndüm. Kız pes edecek gibi değildi. "Burada o gruba girebilecek tek kişi sensin tatlım." Ay o ciddi mi? Tatlım ne be? Öğk. İğrenerek ona baktım ve "Laf sokmaya çalışmayı bırak. Elindeki aynayı yavaşça yere bırak,'' dedim ve bummm! Bu kapak ona yeterdi. Sırıtarak tekrar arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

Barış bana inanamaz bakışlarla bakıyordu. Ona 'Ne sandın koçum?' bakışları attım ve sırıttım. Arkamdan bir el saçıma dolanınca cırladım. Bilirsiniz cırlamayı severim. Bağırmak bana göre değil. Arkama döndüm ve ben de kızın saçına daldım. Ceyda da diğer kızın saçını eline dolarken tam bir kaos ortamı oluşmuştu. O sırada sarı çiyan çığlık atarak bana karşılık vermeye başladı. Bundan sonra olaylar çok hızlı gelişti. Diğer kız da bana saldırmaya başladı. Barış bizi ayırmaya çalıştı, güvenlik görevlisi geldi ve bizi ayırdı. Herkes bize bakıyordu. Gözlerimi devirdim ve güvenlikçinin bizi odasına götürmesine izin verdim.

Odaya girdiğimizde olayı iki taraflı olarak dinledi. Onlar bizim aleyhimize konuşunca kameraya baktı. Sonra bana ilk dalanın onlar olduğunu saptadı. "Hanımfendi şikayetçi olursanız karakola başvuracağız," dedi ve bana baktı. Kızlara bir göz attım. Fena pataklamıştım. Şaheserime göğüs gererek  baktım. Sonra da derin bir nefes aldım ve aldığım nefesi bıraktım. "Hayır şikayetçi değilim," dedim. Güvenlik görevlisi başını salladı ve kızların bana özür dilemesini rica etti. Delici bakışlarıyla "Özür dileriz," diyen Trix'e baktım. Göz devirdim ve odadan çıktım. Kızlar da arkamızdan çıktı. Bana baktılar ve "Senin yüzünden polis karakollarında sürünebilirdik," dediler. "İçeri dönerim ve şikayetçi olduğumu söylerim. Ayağınızı denk alın," dedim. Korkulu gözlerle bana baktılar ve "Gerek yok ya bu kadar ekşına. Özür dileriz biz," dediler ve koşarak kaçtılar. Koşarken sarışın olanın ayağı burkuldu ve yere kapaklandı. Bir kahkaha attım arkasından. O kadar komikti ki bu sahne, sanki bir filmden fırlamıştı. Barış ve Ceyda da benimle gülüyordu. Kız bana bakmadan ayağa kalktı ve koşmaya devam etti. Önüme döndüm ve AVM'nin çıkışına ilerledim. Barış bana döndü ve "Vallahi senden korkulur ha! Helal olsun! Büyüksün abla," dedi. Elim kalbimi götürdüm ve "Eyvallah bacım," dedim. İğrenerek bana baktı ve "Iyyy," dedi. Ceyda bana güldü ve ''Kanka çok pis patakladık onları. Çak bir beşlik!'' Dedi ve elini uzattı. Ben de uzattım ve bir beşlik çattım.