Eve geldiğimde Cem'le vedalalaşıp yatağıma yattım.Yarın sabah gidiyor bizim Gargamel. Özlicem keretayı :(
***
Uyandığımda evde kimse yoktu.Bende masadaki kahvaltıyı yapıp telefonuma yöneldim.
Veeee Deniz'den mesaj,
Bugün tekneme gelebilir misin ?
Arkadaş kalmak isteyen Deniz beni teknesine davet ediyor.Uuu heyecanlı -_-
Hemen cevap vermedim.Bu benim bir kuralım ^^ Biraz sonra Olabilir diye mesaj attım.
Hazırlandım.Tam çıkacakken Cansu beni aradı
-Efendim bitanem
-Duru buluşabilirmiyiz.Rahatlamaya ihtiyacım var.
-Tabi tabiki ben hazırım
-Tamam size geliyorum.
-Tamam canım hadi bekliyorum
Telefonumu kapatıp.Hemen Deniz'i aradım. Neden mesaj atmadın diye sormayın. Sesini özlemiş olabilirim değil mi ama ?
-Deniz ben tekneye gelemicem Cansu'yla birlikte olmam gerek.
-Peki
Kapattı ! Suratıma !Lanet olası öküz odunu dövmeli pislik !!!
Kapı çaldığında kapıya koştum.Cansu çok hüzünlüydü.Ben de soru sorarak onu dahada üzmek istemedim.Onun anlatmasını bekledim. Biraz oturduktan sonra konuşmaya başladı,
"Ananem...O..onu kaybettik." gözünden süzülen gözyaşı yanaklarından yerçekimine karşı koyamadan yere düştü.Onu kendime çekerek sımsıkı sarıldım.
"Üzüldüm.Cidden çok üzüldüm.Ama lütfen böyle yapma çok üzme kendini, nasıl olsa herkesin gideceği yer orası."
"Haklısın ama elimde olan birşey değil."
Yanaklarındaki ıslaklıkları sildim.
"Yarın Ankara'ya gidicez.Hatta babam oraya tayin istedi.Dedemin yalnız kalmaması için."
Gözlerimi büyüttüm.
"İnanmıyorum.Ben senden nasıl ayrılırım!"
Şuan kendimi berbat hissediyorum.En yakın arkadaşım da giderse ben İzmir'de yalnız kalacaktım.Bu olamaz.Umarım tayini çıkmaz.
"Tayinler ne zaman açıklanacak?"
Hüzünlü gözlerini üzerime dikti.
"Hiçbir fikrim yok."
"Kahretsin ! Sen gidemezsin "
"Zorundayım."
Hayatım neden böyle olmak zorundaydı ki ? Güzel olaylar olduktan sonra ardından gelen berbat haberler beni öldürüyor.Ama maalesef ki hayat bu.Zor.Acımasız.
"Ve büyük ihtimalle Ankara çıkacak .Bilirsin 6 yıldır burdayız.Sanırım gitme zamanı geldi ha ?"
"Hayır.Bizim Ygs'ye birlikte çalışmamız lazım. Kopya çekmede benim seni geliştirmem lazım"
Tebessümle ayağa kalktı.
"Ben gideyim bavulumu hazırlamam gerekiyor."
Tekrar ona sarıldım. Kapıdan geçirip mutfağa gittim.Bir şeyler atıştırmam gerekiyordu.Yoksa açlıktan öleceğim. Ve bu hiç gizemli bir ölüm şekli değil.
Midemi memnun ettiğimden emin olduğumda ev telefonu çaldı. Kulağıma götürüp ses gelmesini bekledim.Ses gelmedi.
-Alo kimle görüşüyorum ?
-...
-Alo ?
Cevap gelmeyince telefonu kapattım.Yanlış numara sanırım. Evet şuan evde tekim.Ve yapacak iyi bir şeyim yokken genellikle uyumayı tercih ederim.Odama çıkmak için merdivenlere ilerlerken kapı çaldı.Saçımı düzeltip kapıyı açtım.25 yaşlarında bir kız karşımda duruyordu.Ben konuşmadan o samimi bir tavırla kendini tanıttı.
-Sen ımm şey olmalısın Ayşen ablanın kızı ?
-Evet benim adım Duru.Sen de bizim evde çalışacak olan kişi olmalısın ?
-Evet doğru tahmin.Ben Miray.Sadece Miray desen daha iyi olur.
-Memnun oldum Miray.
-Bende Duru.
Onu içeriye aldım.Hemen mutfağa gidip bulaşıkları yıkamaya başladı.Bende salonda oturup Miray'ı izlemeye başladım.Salon ve mutfak birleşikti.
Miray hakkında birşeyler duymak istiyordum. Bende merak uyandırıyordu bu tavırları.
-Ailen nerede ? Yani yanlarında mı kalıyorsun ?
-Hayır ailem Adana'da.Ben burada gurbetteyim.
-Evli misin ?
-Evet
-Vay canına.Hiç göstermiyorsun.
-Hahaha teşekkür ederim. Sen kaç yaşındasın ?
-16 :)
-Yani lise 3'e geçtin ?
-Aynen öyle.
-Sana birşey söyleyeceğim.Bana güvenebilirsin. İstediğin zaman sana elimden gelene kadar yardım ederim.
-Ah teşekkürler Miray
-Şimdi senden konuşalım ha ?
-Olur
Her zaman gülümsüyordu.İçim ona çok ısındı.
-Erkek arkadaşın var mı ?
-Hayır yok.
Kaşlarını kaldırdı.İnanmamış ve kuşkulu bakıyordu.Bakışlardan rahatsız olup tekrar "Hayır cidden yok." dedim.Dolapları karıştırıken bana baktı.
"Şaşırdım"
"Şaşırmana sebebiyet veren nedir ?"
"Güzel bir kızsın , iyisin , tatlısın daha çok şey bulabilirim seni tanıyınca." Gülümsedi.Bende ona karşılık gülümsedim.
"İşte buradaymış" Elinde tencereyi tutuyordu. Ona tabak ,çatal, kaşık gibi şeylerin yerlerini gösterdikten sonra akşam yemeğini hazırlaması için odama çıktım.
Uykum yoktu.Hiç !
Bende wattpadden kitap okumaya başladım. Beni çok bağlıyorlar.Tam 2 saat kitap okudum!
Akşam yemeğinden sonra, Cansu'yu aradım.
-Cansu yarın kaçta yola çıkıcaksınız ?
-Sabah 9'da
-Size uğrasam ? Vedalalaşırız.
-Saat 11 Duru.Olmaz bizim evde herkes uyudu.
-Hadi ya.Sabah gitmeden uğra o zaman.
-Tamam öyle yaparız. Bende uyuyayım kalkamıcam sabah.
-İyi geceler
-Sanada
Telefonu kapatıp uykuya daldım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Cici kız
RandomCidden çok samimi bir şekilde yazdım.Ayrıca Esprilerim ve ben çok tatlıyız :Dd