Cici kız

Gerçekleşmeyecek kadar güzel hayaller...

Son üç gün...Cidden artık gün saymayı bırakmalıyım.Bu okul daha başlamadan sinirimi bozuyordu. Okul neden vardı ki ? Hayallerimizden geçen yolda cidden okul diye bir b♦ktan kavram olmamalıydı.

Düşük not aldığım söylenemezdi.Hatta arkadaşlarım inek olduğumu söylerdi. Haksız değiller tabii.Ama geçen yıl yani 9. Sınıfta notlarım düşmüş ve 70-60 alıyordum.Bu nedenle de teşekkür almıştım.Hayatımda ilk olan bu teşekkür bana çok fena koymuştu. Benden size tavsiye liseye gitmeyin. Hocaları o kadar gıcık ki. Sadece hocalarımı diyorsanız haklısınız. Dersleri ve öğrencileri de bi o kadar salakça.

Geçen yıl 'ÇÖMEZ' diye alay konusu olduğumuz için bu yıl daha mutluydum. Yeni gelen 2000'lileri ezecektim. Zaman intikam zamanıydı.Ben de kesinlikle bu fırsattan yararlanacak ve yeni gelenleri alay konusu yapacaktım.

Nihahaha. Yaşasın kötülük.

Sabah biraz alışveriş yaptım.Şimdi de yorgunluktan odamdaki yatakta yatıyordum. Twitter'daki okul ile ilgili tweetlere gülüyor ve içimden ayneeen diyordum.

Ama zaman yavaş geçiyordu.Normalde ellerimden kayıp giden bu zaman , Deniz olmadan sıkıcıydı.Hayatım sıkıcılaşmıştı. Okullar başlayınca onu görmem dahada zorlaşacaktı.Hatta hiç görmeyecektim. Bu kulağa cidden zor geliyordu.Bir yandan lisede birçok yakışıklıların olacağı aklıma geliyordu Ama Deniz den vazgeçemiyordum.Nedenini bende bilmiyorum.

HADİ AMA HERKES BİLİYOR.

Evet haklısın.Bende biliyorum.Ama sevgilisi varken ben...hiçbi b♠k yapamıyordum.

Zeyzey'le konuşmalıydım.Belki Zeyzey ondan ayrılırdı. Yada Deniz ondan ay- ne saçmalıyorum ben .Öyle bi çocuğu Zeynep asla bırakmaz. Salak değil ya. Tabi bırakmayacak -‚-

Deniz desen bilemiyorum. Bırakmayacak gibi geliyor. Yani ben forever alone ∞

Telefonumu tekrar elime alarak rehberden Zeynep'in adina tıkladım.

Çaldi çaldi...Cevap yok.Bidaha aramayı düsünsem de sonradan vazgeçtim.Onunla ugrasamazdım.Tekneye gitme arzusu uyandı bende.Ne zamandır gitmediğimin farkına vardım.Bordo gömleğimi ve siyah kotumu giyindim..Havanın soğuyacağı ihtimalini göz önünde bulundurup siyah ceketimi aldım.Ayaklarıma siyah rugan botlarımı geçirip dışarı çıktım.Rüzgâr at kuyruğu saçlarımın hafifçe dağılmasına neden oluyordu. Aldırış etmeden yürüdüm.

  Tekneye gittiğimde Zeynep'i görmem uzun zaman almamıştı.Yanına sessizce yaklaştım. En kısık sesimle ona seslendim.

"Hey! "

Beni görüp selamladı.Onun yanına bir tabure çekerek oturdum. Aslında Deniz'in yanımıza gelmesini bekliyordum.Biraz üşüyüp gömleğimin  kollarını avuçlarımın içine çektim.

Bunu farketmiş olacak ki tebessümle "Hava soğuk ha ? " dedi.Başımı sallayarak onu onayladım.

Cümleyi toparlayıp sordum :

"Deniz nerede ? Yani genelde sizi yanyana görürüm.Bir sorun mu var ?"

"Hayır." demekle yetindi. Sert konuşmamış aksine yumuşacık bir ses tonuyla cevap vermişti. Bu sessizlikten sıkılmıştım ve kısa cevaplardan.

"Pekâlâ.Nasıl gidiyor ?"

Beceriksizce sorumu sordum. Hemen cevap vermeyince onu sıkmış olduğumu anladım ayağa kalkıp denize iyice yaklaştım. Fazla dalga vardı.Ama bu sesler huzur veriyordu. Bunu inkâr edemezdim. Kısa süreliğine gözlerimi kapatıp dalgaların o sesini dinledim.

Arkadan gelen sesle gözlerimi araladım.

"Aslında sorun var.Elbette sorun var , büyük bir sorun var ! Deniz..."