+Ben sensiz yapamam lan !

249 10 0
                                    

-Günaydın

-Günaydın Miray

-Annen ve baban masadalar

Her zamanki gibi yine rutin bir gün.Kalkıp banyodaki işlerimi hallettim.Ardından kahvaltımı yaptım.Bugün çok halsizim ve başım ağrıyor.Sanırım hasta olucam. Lanet olsun.

-Duru bak , ilaçlarını zamanında iç ve uyu. Anladın mı ?

-Evet anladım annee.

Annem Miray'a döndü,

-İlaçlarını düzenli olarak verirsen iyi olur.

-Tamam Ayşen abla.

Onlarıda evden çıkarınca Miray'ın verdiği ilaçları içtim.Daha iyi hissediyordum.Ama hala başım ağrıyordu.Uyku beni zorluyordu ama direniyordum.Duş aldım.

Zil sesi kulaklarıma dolduğunda yatağımdan sıçradım.Saçlarım ıslak ? Uyuyakalmışım.Ah hayır.Annem bunu bilseydi,1 hafta boyunca beni odama kitlerdi.Kesinlikle berbattım. Bornozum nemliydi.Çamaşırlarımı ve kıyafetlerimi giyindim. Allahım donuyorum!

Yatağıma girip örtüyü boynuma kadar çektim. Hala üşüyorum.Miray'a çorba pişirmesini mi söylesem.İyi fikir ! Miray'ı çağıracakken kapım açıldı.

Ne ?! BU ZEYZEY ! NE KADAR DA GÜZELLEŞMİŞ.SANIRIM O SINIFTA BİR GÜZELLEŞEMEYEN BEN KALDIM :/

Zeyzey kim diye sorarsanız hemen söyleyeyim, benim ortasondaki  arkadaşım.O zamanlar yakındık.Fakat liseye geçince görüşme fırsatımız olmadı.WatsApp'dan nadiren konuşmamız dışında.

-Vay canına Zeyzey sen...çok değişmissin !

-Sende çok ...garipleşmişsin ?

-Biliyorum berbat görünüyorum.Hastayım da.

-Ah dostum geçmiş olsun.

Anılarım depreşti o zamanlar bana hep dostum derdi.Bilirsiniz amerikan üslupları..

Sarı saçlı ve ela gözlü Zeyzey'le çok dalga geçerlerdi.Ben hep onlara laf atardım. Kendimce eğlenirdim.Ergenlik zamanlarımdı. Lütfen böyle bakmayın :D

Baya bi konuştuk.Aklıma bir fikir geldi.

-Kafeye gidelimmi Zeyzey ?

-Hastasın ve bu halde gidemezsin.

-Yoo gayet iyiyim

Doğrulmaya çalıştım ama başaramadım.Yeniden denesemde bir türlü kalkamadım.Zeyzey bana bakıp güldü

-Sanırsam vücudun fazla dirençsiz.

-Maalesef

Diyip dudak büktüm.Kapı çalındı.

"Gel Miray."

Miray da odama girdiğinde elinde iki tane sıcak çikolata tutuyordu. Bize doğru uzattı. Teşekkür edip sıcak çikolatamızı yudumladık.

-Ya da sen düzelince cafede buluşuruz.

-Aslında dahice

-Hahahha

Bende kıkırdadım.

Cana yakındı.

Hem de çok.

Onu seviyorum.

Sıcak çikolatalarımızı bir güzel içtikten sonra Zeyzey ayağa kalktı.

-Ben kalkayım.

-Sen bilirsin.Kal derdim ama ben bu halde pek bişey yapamayız.

-Boşver dostum.Sen yat ve dinlen kötü görünüyorsun.Dost acı söyler.

-Zaten berbat hissediyorum.Yatağımdan çıkmayacağım için sorun yok.

-Hala uykucusun demek ?

-Aynen öyle.

Görüştüm.Miray da onu kapıdan uğurladı.Bende uykuya daldım.

Yorgunum.Hastayım.Berbatım.Peh.

4 saat uykudan sonra uyandım.Annem elini alnıma dayamış birşeyler diyordu.Burnumun aktığını hissettim.Burnumu çektim.Annemi dinlemeye çalıştığımda arayın,burnunu çekiyor gibi sözcükler duyabildim.Göz kapaklarım hiç bu kadar ağır olmamıştı. Gözlerimi açamıyordum.Bir kez daha burnumu çekip doğrulmaya çalıştım annemden de destek alarak başarılı oldum. Banyoya yürüdüm.Yüzümü yıkadım.Zar zor ayıldım.Ah bu ne zor bir hastalık.

Burnumu yıkadım.Yanıma tuvalet kağıdının rulosunu alıp yatağa yeniden oturdum.

"Ne oldu-Ha ha hapşuu!-Bana ?"

Bir tuvalet kağıdı koparık burnumu sildim.

Tanımadığım bir adam geldi.Uuu yakışıklı. Tanışabilir miyiz ? Tabiki de öyle birşey demedim.Zaten adam benim bu halimi görünce neden kaçmadığını hala merak ediyordum. Çantası vardı.Başka görebildiğim birşey olmadı.Göz kapaklarım güçlü gelip beni bir kez daha mağlup etmişti.

***

Kuş sesleri beni uyandırdı.

-Günaydın kuşlar...Ve bana da günaydın

Yatağımdan kalktığımda  bileğim , kolum fena halde yanıyordu.Kolumda pamuğu görünce iğne olduğumu anladım.Bileğimden de serum mu bağlamışlardı.O anda uyanık olsaydım buna asla izin vermezdim ! Bu nedenle beni uyutmuş olmalıydılar.

Mutfağa indim.Miray vardı.Annem ve babam işe gitmişler. Hem de ben bu halde ? Zaten onların işi herşeyden önemli. Peh !

Telefonum çaldı.Ah hiç konuşasım yok cidden. Arayanın Cansu olduğunu görünce açtım.

-Hıhhh Duru iyimisin.Aşkım geçmiş olsun.Nasıl oldun ?

+Hiç bir fikrim yok.

-İnsan azıcık kendine dikkat eder. Pislik !

+O değilde sen naptın ? Özledim seni ya

-Bende çok özledim.Ve maalesef kii biz artıığk--

+Ne ? Noldu ?Siz artık orda mı kalıcaksınız yoksa ? Hayır olamaz.Bunu söyleme !

-Üzgünüm.

+Nasıl yani.Ben bir daha seni göremicekmiyim!

-Yapma bitanem Ankaraya gelirsin .

+Saçmalaşma.Gelemiceğimi biliyosun.

-Gelmeye çalış o zaman yani seneye yaz tatilinde beklerim.

+Hayır sen benim herşeyimsin.Ben sensiz yapamam lan !

-Ben yapabilirmiyim sence ?

+Hayır

-Tabiki hayır Duru.

+Sen.Gitme ya.Gel geriiiiii !

-Yapabileceğim birşey olsa kesinlikle yapardım.Amaa -

+İmkânın yok.

-Aynen öyle.Neyse ben seni yormıyım.Yat uyu.

+Peki,

dedim üzgün bir şekilde.

-Öptüm seni güle güle

+Güle güle.

Telefonu kapattığımda fiziksel olarak iyi olsam da ruhum ölmüştü âdeta. Cansu'yu çok seviyorum.Ve onu çok özleyeceğim kesindi. Gitmek zorundaydı.Hayat buydu.Birkez daha acımasız.

Cici kızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin