My Mafioso ✔

Κεφάλαιο 23ο

Καθισμένη στο παγκάκι που υπήρχε στην στάση περίμενε το τρένο.
Το μυαλό της έτρεχε πίσω στον άντρα που είχε ερωτευτεί και αναγκαζόταν να τον αφήσει για να μην βλέπει δυστυχισμένο τον γιο της.

Μπορεί να μην ήταν η πραγματική του μητέρα αλλά το ένιωθε σαν δικό της παιδί.

Σαν το μικρό βρέφος της, που πέθανε στην γέννα.

Flashback

Η δίδυμη αδελφή της κατέβηκε από τα σκαλιά φορώντας ένα μίνι φόρεμα.

"Που πας;" την ρώτησε και εκείνη της έκλεισε το μάτι.

Η Μαρία έβγαινε ταυτόχρονα με δύο αγόρια.

Ο ένας ήταν συνομήλικος της ενώ ο άλλος ήταν μερικά χρόνια μεγαλύτερος της.

"Ελινακι μου, θα βγω με τον Χρήστο, θα βγεις σε παρακαλώ με τον μεγάλο;"

Τα δύο κορίτσια έμοιαζαν σαν μια σταγόνα νερό.

Κανένας δεν μπορούσε να τις ξεχωρίσει.

Η Ελίνα επειδή αγαπούσε πολύ την αδελφή της πολλές φορές προσποιούταν ότι ήταν η Μαρία και έβγαινε με τον μεγαλύτερο άντρα.

"Θα μας καταλάβουν καμία μέρα και συν ότι ο μεγάλος θα θέλει να κάνουμε σεξ"

"Σε παρακαλώ τελευταία φορά"

Εκείνη την μέρα η Ελίνα βγήκε με τον μεγαλύτερο άντρα και αναγκάστηκε να περάσει μια νύχτα μαζί του, αλλά όταν έφυγε το επόμενο πρωί εκείνος άφησε ένα δωράκι από εκείνον.

End flashback

"Τι πας να κάνεις;" πετάχτηκε όρθια από τον φόβο της και έπιασε την καρδιά της.

Γύρισε και κοίταξε τον άντρα που στεκόταν μπροστά της και έτρεξε και τον αγκάλιασε σφιχτά.

"Εγώ φταίω που πέθανε. Εγώ" έλεγε μες στους λυγμούς της.

Ο Μάριος της χάιδευε τα μαλλιά χωρίς να καταλαβαίνει τι συνέβη.

"Τι έπαθες μωρό μου; Γιατί είσαι έτσι; Σε παρακαλώ πες μου" την παρακάλεσε να του πει.

"Ας κάνουμε ένα παιδί και θα είμαι ευτυχισμένη. Στο υπόσχομαι"

Story by ~ ntani_ela