Κεφάλαιο 29ο

3.9K 255 17
                                    

Καθισμένη στον καναπέ κοιτούσε την κοιμισμένη κοπέλα.

Στο μυαλό της ήρθε η μέρα που της επιτέθηκε.

Flashback

"Ο Μάριος είναι δικός μου και μόνο δικός μου" είπε καθώς το πρόσωπο της ήταν κοντά στο δικό της.

"Σταμάτα! Είναι δικός μου! Εγώ είμαι η γυναίκα του"

Άρχισε να γελάει υστερικά.

Να χτυπιέται από τα γέλια.

"Αχαχααχαχα. Η πρώην γυναίκα του αν θυμάμαι καλά. Αφού αύριο θα χωρίσετε και κανονικά... Και ξέρεις τι; Θα γίνεις δικός μου και θα αποκτήσουμε και παιδί" είπε γελώντας σαν ψυχοπαθείς.

"Δεν θα το επιστρέψω αυτό" την προειδοποίησε με τα δάκρυα της να την απειλούν.

"Εγώ νομίζω το αντίθετο" της έσπρωξε και έπεσε από τα βράχια.

End flashback

Την είδε να κουνάει το χέρι της και χαμογέλασε στραβά.

Την πλησίασε και πήρε την σύριγγα από το τραπέζι.

"Ξύπνησε το κορίτσι μου" είπε μόλις άνοιξε τα μάτια της "Αχου! Κρίμα που δεν έγινες νονά στο παιδί μου και του Μάριου. Μοιάζει τόσο πολύ στον πατέρα του"

Η κοπέλα πήγε να μιλήσει αλλά τελικά δεν κατάφερε να πει τίποτα εκτός από το όνομα του Μάριου.

"Μ α ρ ι ο ς"

"Ναι γλυκιά μου, ο Μάριος... Είναι δικός μου πια και ο γιος μας σου στέλνει χαιρετίσματα"

****

Ο Μάριος στεκόταν μπροστά από την άσπρη πόρτα.

Χτύπησε την πόρτα και πήρε μια βαθιά ανάσα.

Η Ελίνα όταν άνοιξε την πόρτα κοκαλωσε.

Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι ο άντρας που ερωτεύθηκε όσο κανένα άλλον στεκόταν μπροστά της.

"Μου πήρε 2 χρόνια να σε βρω αλλά τελικά σε βρήκα" της είπε χαρίζοντας της ένα στραβό χαμόγελο.

"Μωρό μου ποιος είναι ο κύριος;" την ρώτησε καθώς στάθηκε δίπλα της.

Το πρόσωπο του Μάριου αγρίεψε.

"Είμαι ο ξάδελφος της και αν μπορείτε να μας αφήσετε λίγο να μιλήσουμε για ένα οικογενειακό θέμα" όσοι ώρα μιλούσε κοιτούσε την Ελίνα άγρια.

"Εντάξει... Πάω να πάρω την μικρή από την μητέρα μου"

Αφού πήρε το παλτό του και έδωσε ένα φιλί στην Ελίνα έφυγε αφήνοντας τους δύο πρώην μαζί.

Την έπιασε με δύναμη από το χέρι και την κόλλησε στον τοίχο.

"Για αυτόν με άφησες;" έσφιξε την λάβει του και εκείνη κλαψούρισε). "Είσαι δική μου και μόνο δική μου. Δεν αφήσω κανέναν να σε ακουμπήσει" την προειδοποίησε και εκείνη χαμογέλασε.

"Άργησες Μάριε... Εσύ κάτσε με την γυναίκα σου και τον γιο σου και εγώ θα κάτσω με τον άντρα μου και την κόρη μου"

Τα μάτια του άνοιξαν διαπλατα.

Είχε κόρη;

Κόρη;

"Τι;" ήταν το μόνο που κατάφερε να πει.

"Αυτό που άκουσες. Σε παρακαλώ φύγε!"

Εκείνος έφυγε χωρίς να πει κάτι.


Story by ~ ntani_ela

My Mafioso ✔Onde histórias criam vida. Descubra agora