The Mission

Όλα από κάπου ξεκινάνε...

" βρίσκεσαι σε ένα δρόμο που βαδίζεις καθημερινά... σήμερα όμως... σήμερα είναι διαφορετικός. Τα πουλιά δεν υπάρχουν, τα δέντρα είναι καμμένα και η ατμόσφαιρα αποπνικτικη... Θα γυρίσεις πίσω ή θα τον διασχίσεις Και θα γίνεις πιο δυνατή από ποτέ;"

Έβαλε τα ακουστικά στα αυτιά της και δυνάμωσε τη μουσική. Δεν την ενδιέφερε ούτε ο κόσμος που κοιτούσε ούτε η Μεριλ από δίπλα που της τραβούσε το μανικι για να σταματησει να χορευει στη μεση του δρόμου. Η Λίλιθ είχε βαρεθεί τη ζωή της , από μικρή έμαθε να τριγυρίζει από δω και από εκεί.

Ειχε κλεισει τα 20 και βαδιζε στα 21 αλλα αυτά που ειχε δει σε συνδιασμο με τον εντονο χαρακτήρα και την προσωπικοτητα της ανέβαζαν κατά πολύ τον πήχη. Δύσκολα κάτι της τραβούσε την προσοχή εκτός φυσικά από τη μουσική και τα στοιχήματα . Πότε δεν έλεγε όχι σε μια πρόκληση.

Τα μαλλιά της ανέμιζαν καθώς έκανε μικρές σβουρες γύρω από τον εαυτό της γελώντας. Ήταν μακριά και κατάμαυρα. Το δέρμα της ανοιχτό και η επιδερμίδα της αψεγάδιαστη. Τα μάτια της σου θύμιζαν λιβάδι , θα μπορούσες να κοιτάζεις για ώρες την καταπράσινη αυτή όαση και να ταξιδεύεις μέσα της . Η ομορφιά της θυμιζε Θεά , οπτασία, ίσως και άγγελο... αν την γνώριζες όμως καλύτερα θα καταλάβαινες πως έχεις απέναντι σου έναν διάολο.

Ήταν εκρηκτικός άνθρωπος. Δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί της και πάντα χωρίς να επιζητεί την προσοχή την είχε οπου κι αν πήγαινε. Ο πατερας της έλεγε πως μοιάζει πολύ στην μητέρα της την οποία έχασε όταν ήταν πολύ μικρή... δεν πρόλαβε καν να την γνωρισει . Μεγάλωσε με τον πατέρα της ο οποίος εργαζόταν ως λογιστής Χρόνια σε έναν νονό της νύχτας.
Ειχε μάθει από μικρή την νυχτερινή ζωή, έβλεπε άντρες σχεδόν καθημερινά μέσα στο σπίτι και πήρε δικά τους στοιχεία μεγαλώνοντας. Τους αντιμετώπιζε σαν παιχνίδια για την διασκέδαση της . Δεν ήταν εύκολη , το αντίθετο μάλιστα... Αλλά όταν επέλεγε η ίδια έναν στόχο επερνε πάντα αυτό που ήθελε. Αν δεν ήσουν το επίκεντρο της προσοχής της γινόταν απροσπέλαστη.

Μεγαλώνοντας είχε ζήσει αρκετά. Ο πατέρας της δεν μπορούσε να την αφήνει μόνη στο σπίτι οπότε αναγκάστηκα την έπαιρνε μαζί του στην δουλειά η οποία γινόταν πάντα βράδυ. Τα τελευταία 30 χρόνια δούλευε για τον Άντονι Νταριο. Έναν Ιταλό ο οποίος είχε κατακτήσει την νύχτα του Λος Άντζελες. Είχαν γίνει σαν αδέρφια. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τον είχε ξελασπώσει από την φοροδιαφυγή. Κρατούσε κάθε σημαντικό έγγραφο. Ονόματα και διευθύνσεις του προσωπικού καθώς και των πιο εμπίστων ανθρώπων της κοινωνίας του . Ο Άντονι τον εμπιστευόταν με κλειστά τα μάτια.
Η Λίλιθ από την άλλη περιτρυγυριζε ανάμεσα στα πόδια τους συνεχώς. Όλοι την ήξεραν και όλοι την αγαπούσαν ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Κανείς δεν θα άγγιζε ποτέ την κόρη του Μαξ και ήταν νομος μέσα στην κλίκα. Ο Άντονι είχε εξελιχθεί με τα χρόνια. Καταφερε να χτίσει μια δυνατή αυτοκρατορία με μοναδικό αντίπαλο και εχθρό τον Τζέικομπ Πατροφσκι . Μίσος αμερικανός και μίσος ρωσσος ήρθε στην Αμερική 10 χρόνια πριν και από τότε είχαν αρχίσει και τα προβλήματα.