The Mission

Δεν κατάλαβες καλά μάλλον...

" Και φτάνει η ώρα που όλα ανατρέπονται... Όλα αλλάζουν και έρχεσαι αντιμέτωπος με καινούριες προκλήσεις και δεδομένα στη ζωή σου"

.
Τον είδε να παίρνει θέση πίσω από την έδρα.  Έβγαλε από την τσάντα του ένα ζευγάρι γυαλιά και τα φόρεσε.  Πήγε στο μπροστινό μέρος της  χωρίς να κρατάει κάποιο βιβλίο και άρχισε να τους παρατηρεί όλους έναν προς ένα. Είχε φωτογραφική μνήμη…. Εκείνη όμως την φωτογράφισε πιο πολλές φορές χαρίζοντας της επικριτικες ματιές συνεχώς.  Η Λίλιθ στην αρχή απέφευγε το βλέμμα του. Είχαν αρχίσει άσχημα και αν ήθελε να κερδίσει έπρεπε να παίξει καλύτερα τα χαρτιά της.

Η ξανθιά πίσω της δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να μουρμουρίζει στη διπλανή της . Ο εκνευρισμός ήταν μεγάλος και η σιωπή στην αίθουσα τρομακτική.

«Οπως έλεγα λοιπόν….» είπε και έπιασε το πηγούνι του . «Ονομάζομαι Άλαν . Σας απαγορεύω τον ενικό,και στο μάθημα μου αν δεν σας δώσω το λόγο δεν θέλω να ακούγεται τίποτα έγινα κατανοητός;Ακόμα και η ανάσα σας με ενοχλεί!»  Έδωσε ακριβώς τον χαρακτήρα που ήθελε να παρουσιάσει σε όλα αυτά τα κακομαθημένα παιδιά.  Δεν θα άφηνε κανένα να πάρει αέρα. 

Εγυρε προς τα πίσω και τέντωσε το κορμί του για να πάρει την τσάντα.  Πάνω από 15 ζευγάρια  γυναικεία μάτια έπεσαν πάνω στο μόριο του που έμοιαζε αρκετά πλούσιο κάτω από το στενό παντελόνι.  Ένας αναστεναγμός ακούστηκε κι εκείνος γύρισε αποτομα.

«Υπάρχει κάποιο πρόβλημα δεσποινίς….» Είπε και πήρε το λευκό χαρτί που είχε τα ονόματα των μαθητών σε σχεδιάγραμμα . Της Λίλιθ δεν είχε ενσωματωθεί ακόμα αλλά εκείνος το αγνοούσε. 
«Ριβερς ? Δεσποινίς Ριβερς  σωστά;» Η καστανή κοπελίτσα που αναστέναξε και καθόταν δύο θέσεις μακριά από την Λίλιθ τράβηξε όλα τα βλέμματα πάνω της . Έγινε κατακόκκινη αμέσως .

«Απλά σας θαύμαζε, υποθέτω…» Πετάχτηκε η ξανθιά και εκείνος την αγριοκοιταξε ξανά. 

«Εσείς να φανταστώ είστε η δεσποινίς Πατροφσκι, θα σας συμβούλευα να μιλάτε για τον εαυτό σας νεαρή μου . Και τώρα ας ξεκινήσουμε πριν χάσω την υπομονή μου !»  Άφησε την λευκή κόλλα δίπλα του . Η ξανθιά μαζεύτηκε.  Το θάρρος της δεν άρεσε  καθόλου στην Λίλιθ . Η διαχυτικοτητα της την εκνεύριζε. 

Έβγαλε ένα τετράδιο κι ένα στυλό και περίμενε από εκείνον να ξεκινήσει.  Στην αρχή άρχισε να μιλάει για το ανθρώπινο μυαλό και το πως είναι δομημένο.  Ανέλυσε άψογα κάθε μέρος του , κάθε κομμάτι και την σημασία που έδινε συην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.  Η Λίλιθ πρώτη φορά άκουγε κάποιον με τόση προσήλωση. Είχε διαβάσει αρκετά βιβλία αυτό το χρόνο σχετικά με το ανθρώπινο μυαλό και την λειτουργία του και είχε εντυπωσιαστεί από τις γνώσεις του.