The Mission

Κοίτα να μαθαίνεις

"Σε σκοτώνω και τελειώνω; Η σε αφήνω να ζήσεις και με αποτελειωνεις;"

«τι κάνεις όταν ο κόσμος γύρω σου γκρεμίζεται; πέφτεις μαζί του η τρέχεις να σωθείς;»

Η πόρτα του σπιτιού χτύπησε ξανά. Η Λιλιθ γύρισε και τον κοίταξε με λάγνο βλέμμα και η ερώτηση του έμεινε αναπάντητη. Δεν κατάφερε να την ψυχολογήσει όπως θα ήθελε. Γύρισε προς το μέρος του. Τα μακριά της μαλλιά κάλυπταν ίσα ίσα τα στήθη της αφήνοντας τις ρόγες της μονάχα να προεξέχουν. Με το όπλο ακόμα να την σημαδεύει την κοιτούσε σαστισμένος. Εκείνη μείωσε την απόσταση μεταξύ τους.

«Δεσποινίς όλα καλά εκεί μέσα;» Έξω από την πόρτα της δυο αστυνομικοί που έλεγχαν το κτήριο μαζί με την ηλικιωμένη γειτόνισσα που φρόντισε να τους δώσει κάθε απαραίτητη πληροφορία για το ποιος κατοικεί στο διαμέρισμα περίμεναν ανυπόμονοι μια απάντηση. Σε άλλη περίπτωση θα πίστευαν πως δεν είναι κανένας μέσα άλλα η γρια τους ενημέρωσε πως η κοπέλα βρισκόταν μέσα στο σπίτι.

Γέλασε... άπλωσε το χέρι της πάνω στο στήθος του που ανεβοκατέβαινε και χώρισε στα δυο τα χείλη της. Ακούμπησε την άκρη του όπλου και τον κοίταξε προκλητικά. Πέρασε την γλωσσά της πάνω από την κάνη και με λάγνο βλέμμα κατέβασε το χέρι της πιο χαμηλά.

«Πάτα την...» είπε και ο Λουκ ανοιγόκλεισε τα μάτια μην πιστεύοντας όσα διαδραματίζονται.

«Είσαι δειλός...» Σχολίασε λίγα δευτερόλεπτα αργότερα και έπιασε την λευκή ρόμπα που είχε πετάμενη στο κρεβάτι. Την φόρεσε δίχως να του δίνει σημασία και βγήκε στο σαλόνι. Δεν γνώριζε την αντίδραση της. Εκείνη πλησίασε την εξώπορτα έκανε στο πλάι τα μαλλιά της και άνοιξε .

«Μπορώ να μάθω γιατί με ενοχλείτε μέσα στη νύχτα παρακαλώ;» Ρώτησε και οι αστυνομικοί στην θεά της την κοίταζαν αποσβολωμένοι. Η ρόμπα δεν έκρυβε και πολλά. Το βλέμμα τους όμως ταξίδεψε πίσω της και πριν εκείνη γυρίσει δυο χεριά τυλίχθηκαν γύρω από την μέση της. Τα χείλη του βρέθηκαν στο λαιμό της και στην αίσθηση και μόνο ανατρίχιασε. Ο Λουκ βρισκόταν πίσω της. Είχε βγάλει την μπλούζα του και γυμνός από τη μέση και πάνω κόλλησε το κορμί του στο δικό της. Θα της έδειχνε με κάθε τρόπο πως δεν είναι η μονή τρελή .

«Η κοπέλα μου ρώτησε κάτι αστυφύλακα.»Είπε σοβαρός. Η Λιλιθ γέλασε πονηρά. Έπιασε το χέρι του που ήταν τυλιγμένο γύρω της και πέταξε προς τα πίσω τα οπίσθια της ακουμπώντας το μόριο του. Τον ένιωσε σκληρό πίσω της και ικανοποιήθηκε.