The Mission

περιεργα γεγονοτα

«Ανοιξε τα ματια και κοιταξε τον κοσμο αλλιως»

Το τοπίο ήταν αρκετά νοσηρό και η Λιλιθ καθισμένη πάνω στο κάπο του αυτοκινήτου περίμενε υπομονετικά να έρθει ο Νονός της να την παραλάβει. Μέτα από ότι έγινε επικοινώνησε απευθείας μαζί του και της υποσχέθηκε να της εξηγήσει ο ίδιος την κατάσταση. Της έδωσε φυσικά τα συγχαρητήρια του για την αντίδραση της άλλα παρόλα αυτά επέμενε ότι δεν έπρεπε να τον σκοτώσει και να αφαιρέσει μια ανθρωπινή ζωή. Εκείνη από την άλλη ήταν αρκετά συνειδητοποιημένη για την πράξη της. Ηταν η ζωή της ενάντια στη δική του και πάρα την γνωριμία και την συμπάθεια που είχε προς το πρόσωπο του η επιβίωση μίλησε.

Έβλεπε τα αυτοκίνητα να περνάνε στον μεγάλο αυτοκινητόδρομο 500 μετρά μακριά της, έριχνε κλέφτες ματιές στο πτώμα του Στεφάν και αναρωτιόταν σιωπηλή για την πράξη της. Ένα λάθος να γινόταν και να ερχόταν κάποιο αυτοκίνητο προς το μέρος της και η ζωή της θα τέλειωνε. Παράλληλα όμως ένιωθε αγαλλίαση . Κατάφερε να ζήσει αν και θα μπορούσε να μην τον σκοτώσει κατευθείαν για να πάρει από αυτόν πληροφορίες. Δεν μετάνιωσε για την πράξη και αυτό της προκαλούσε ανάμεικτα συναισθήματα. Συνήθως αν κάποιος αφαιρέσει μια ανθρωπινή ζωή δείχνει σημάδια μεταμέλειας η φόβου. Εκείνη όμως δεν το άφησε να την καταβάλει. Από την στιγμή που ο πυροβολισμός ακούστηκε όλα είχαν τελειώσει. Σκούπισε τα μάτια της και βγήκε από το αυτοκίνητο σαν να μην έγινε τίποτα. Έτσι ήταν και έτσι θα έμενε. Σκληραγωγήθηκε απότομα και με το χειρότερο τρόπο άλλα πλέον ένιωθε έτοιμη.

Η σκόνη που σηκώθηκε από το μαύρο τζιπ που έστριψε και το τρίξιμο από τα λάστιχα την ξύπνησαν. Σηκώθηκε από το κάπο και έβαλε το χέρι της στο μέτωπο για να κρύψει τον ήλιο κοιτώντας προς την κατεύθυνση του αυτοκινήτου.

«Επιτέλους!» αναφώνησε όταν αναγνώρισε το αμάξι.

Ο νονός της κατέβηκε αμέσως και έτρεξε κοντά της. Την αγκάλιασε άλλα εκείνη αποστασιοποιήθηκε .

«Περιμένω εξηγήσεις. » του είπε κι εκείνος την κοίταξε σκυθρωπός.

«Τι διάολο είναι αυτό στο λαιμό σου;»Ρώτησε κι εκείνη πάγωσε.

«Τωρα θες να σου αναλύσω τα ερωτικά μου βιτσιά; Για το θεό δηλαδή!» Είπε το πρώτο και πιο σωστό πράγμα που ήρθε στο μυαλό της. Ο Αντονι έγινε κατακόκκινος και οι άντρες γέλασαν. Έβηξε δυνατά και επικράτησε ξανά σιγή.