The Mission

Μην κοιταξεις πισω

"I'm not a perfect person
There's many thing I wish I didn't do
But I continue learning
I never meant to do those things to you
And so I have to say before I go
That I just want you to know

I've found a reason for me
To change who I used to be
A reason to start over new
And the reason is you...."

«Σε πονάω για να σε σπάσω... σε πονάω τώρα γιατί αλλιώς θα αναγκαστώ να σε πονέσω περισσότερο... »

Έπιασε το κατακόκκινο μάγουλο της και ύψωσε το ανάστημα της. Δεν ήταν η γυναικά που θα ανεχόταν να την χτυπήσει κάποιος πόσο μάλλον ένα άντρας που μέσα στο μυαλό της ήταν υποκριτής. Δεν θεώρησε πως της ανήκει άλλα με βάση πάντα τα δικά του λεγόμενα η Κλάρα  τον κυνηγούσε κι εκείνος ποτέ δεν ενέδιδε. Αυτό ήταν τα λόγια του που την οδήγησαν στο συμπέρασμα πως ήταν ένας υποκριτής. Δεν κάνεις ερωτά σε κάποιον που απεχθάνεσαι.

«Τολμά να με χτυπήσεις ξανά...»Είπε και έκανε ένα βήμα. Στάθηκε μπροστά του και σήκωσε πιο ψηλά το κεφάλι της για να μπορεί να τον κοιτάζει στα μάτια. Το ενοχλητικό αυτό ανέκφραστο βλέμμα του άρχισε να την εξοργίζει. Ο Λουκ από την άλλη το διασκέδαζε.

Έβλεπε την ζήλια της να την τρώει και απολάμβανε κάθε αντίδραση της. έπρεπε όμως να της φερθεί βίαια. Έπρεπε να δείξει ότι δεν έχει καμιά προδιάθεση απέναντι της. Με αυτό τον τρόπο θα εξασφάλιζε όχι μόνο την δική της ασφάλεια άλλα παράλληλα θα έβγαζε κάθε πιθανή σκέψη από το άρρωστο μυαλό της Κλάρας.

«Είσαι κενός... και το βλέπω στα μάτια σου. Κοίταξε όμως και τα δικά μου, με την ίδια απάθεια σε κοιτάζουν. Για χάρη μου δεν θα έδινες ούτε ένα δολάριο άλλα εγώ για σένα δεν θα δώσω ούτε σάλιο. Και όσο ξόδεψα πολύ ήταν. » εκείνος κοίταξε το μάγουλο της . Πόσο λάθος ήταν όλα... πόσο λάθος ήταν η στιγμή και πόσο αηδιασμένος ένιωσε από την πράξη του. Δεν είχε όμως επιλογή... όχι μετά από όσα έγιναν χθες...

Την προηγουμένη μέρα...

«Λοιπόν; θες ακόμα τα 30;» την ρώτησε ξανά και η Κλάρα έλαμψε.

«δεν μου λείπουν τα λεφτά Λουκ... εσύ μου λείπεις και σε θέλω πίσω.. δικό μου όπως τότε. Αν με ρωτάς για την ηθική ικανοποίηση τότε ,ναι. Θέλω να την δω να καταστρέφεται. Θέλω να μου χρωστάει και να φάει τη σκόνη μου.» του απάντησε και εκείνος άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου. Πέταξε το τσιγάρο του και της έκανε νόημα να κατέβει.

«Δώσε μου λίγο το κινητό σου. Θέλω να ξαναδώ το βίντεο.» της είπε κι εκείνη του το έδωσε. Σκέφτηκε πως αν το ξαναδεί θα του φύγει και η τελευταία αμφιβολία. Αυτό που ξεχνούσε όμως η Κλάρα ήταν πως ο Λουκ ήταν πανέξυπνος. Την πρώτη φορά που έπαιξε το βίντεο μπορούσε να διακρίνει καθαρά την αλλαγή σε διάφορους χρωματισμούς, απότομες κομμένες στιγμές ,λεπτομέρειες που την έκαιγαν και το πιο σημαντικό από όλα η ώρα που στάλθηκε στο κινείτο της. Όλα αυτά από ένα απλό μάτι θα περνούσαν απαρατήρητα όχι όμως και από το δικό του. Άνοιξε το βίντεο κι εκείνη έκατσε στην θέση του οδηγού όση ώρα το κοιτούσε, όπως ακριβώς το υπέθεσε εξ αρχής πολλά ήταν λάθος. Η ώρα που στάλθηκε το βίντεο στο κινείτο της ήταν 15 λεπτά πριν. Με βάση το φως από το παράθυρο που έδειχνε ήλιο έξω και τα λεγόμενα της ότι όλα έγιναν νωρίς ήταν λάθος. Έκτος αυτού δεν θα μπορούσε να παραβλέψει κάτι ακόμα που ο μικρός και ανύπαρκτος εγκέφαλος του Κριστιάν και της Κλάρας αγνόησαν επιτυχώς. Η Μικρή άλλα αρκετά ευδιάκριτη ροζ ανταύγεια στα μαλλιά της Λιλιθ δεν υπήρχε πλέον.