The Mission

Κρυψου στο ψεύτικο κόσμο σου

" Λεγε ότι θες , εγώ θα το ακούσω... βγάλε τα συμπεράσματα σου δεν θα το αρνηθώ... Προσεχε όμως...."

Η πόρτα του σπιτιού άνοιξε κι εκείνη μπήκε μέσα ικανοποιημένη. Θα έπαιζε το τελευταίο της χαρτί άψογα για να κερδίσει την παρτίδα. Ο Λουκ πέταξε τα κλειδιά και έβγαλε το μπουφάν του. Η Κλάρα έκατσε στον καναπέ και έβγαλε ένα τσιγάρο από την τσάντα της.

«Θα μου ανάψεις;» τον ρώτησε παίζοντας με την υπομονή του.

«Δεν είμαι το σκυλάκι σου. Το μόνο που μπορώ να κάνω αν συνεχίσεις είναι να σου ανάψω μια φωτιά να σε λούσω με πετρέλαιο και να σε βλέπω να καίγεσαι!  Γι αυτό σαν κάλο κορίτσι που είσαι...» Είπε και την πλησίασε με ένα στραβό χαμόγελο που έδειχνε την τρελά στο κεφάλι του «Μίλα πριν χάσω την υπομονή μου!» Η Κλάρα χλόμιασε. Ποτέ δεν της είχε μιλήσει έτσι. Τόσο καιρό όσο και να τον πίεζε πάντα στο τέλος κατάφερνε να πάρει αυτό που θέλει και να τον ρίξει στο κρεβάτι της. Έτσι νόμιζε τουλάχιστον γιατί η οπτική του Λουκ ήταν σαφώς διαφορετική. Προκειμένου να την ακούει προτιμούσε να την πηδάει και να τελειώνει. Έκανε κάλο σεξ ούτως η άλλος και του έδινε ότι και να της ζητούσε.

«Σοβαρολογείς τώρα;»Ρώτησε κι εκείνος της έπιασε το πηγούνι με δύναμη.

«Θέλεις να δεις;» Στην ερώτηση του τράβηξε το πρόσωπο της. Κατάλαβε πως δεν ήταν και στα καλύτερα του. Άναψε μονή της το τσιγάρο και φύσηξε τον καπνό.

«Έβαλα ένα στοίχημα για πάρτη σου.» Είπε ξερά κι εκείνος την κοίταξε παραξενεμένος.

«Τι εννοείς στοίχημα;» Σέρβιρε ένα πότο στον εαυτό του πριν την πιάσει από το λαιμό.

«Την πρώτη μέρα που ήρθες στο πανεπιστήμιο όλες σε κοιτούσαν σαν ξεκουκουλώσουμε και έτσι αποφάσισα να διασκεδάσω λιγάκι... Έβαλα στοίχημα με την κοπέλα που ήσουν σήμερα στο γραφείο. Όπως καταλαβαίνεις δεν ήταν ζήλια όλο αυτό που σου έβγαλα το μεσημέρι. Θα μπορούσα να το πω ως προστασία προσωπικών συμφερόντων,»Εκείνος γέλασε... Γέλασε δυνατά . Η Κλάρα φοβήθηκε. Δεν ήταν γέλιο που θα σε έκανε να αισθανθείς όμορφα αντιθέτως τον έκανε να μοιάζει με διάολο. Έξυσε το κεφάλι του και την παρότρυνε να συνεχίσει καθώς άδειαζε όλο το περιεχόμενο του ποτηριού.
« Εκείνη ήταν η μονή που δεν σε έβλεπε όπως οι άλλες. Σχολίασε πως είσαι άσχημος και λίγος για τα γούστα της. Πως έχει πάει με καλύτερους άντρες και πως είσαι παιχνιδάκι για εκείνη. Πως για ένα πόσο θα πηδούσε ακόμα και τον γείτονα του σπιτιού της... Ε λοιπόν κι εγώ ακούγοντας την δεν πίστευα στα αυτιά μου. »Έκανε μια παύση για να δει τις αντιδράσεις του άλλα έπεσε πάνω σε τοίχο. Ο Λουκ έκρυβε καλά την οργή και τον θυμό.