பின் அடுத்த நாள் காலையிலேயே கால் செய்த வித்யுத் அவள் உடல் நலனை பற்றி விசாரித்தான் .பின் மாலை நேரம் வர ஹரியிடம் வந்த சைந்தவி "தம்பி...."என்க
அவனோ "என்ன திடீர்னு தம்பின்னு பாசமா கூப்டுற என்ன விஷயம் "என்க
அவளோ "அது ஒன்னும் இல்லடா விது வீட்டுக்கு போனும் வண்டி இன்னும் சரி ஆகி வரலேல என்ன கொஞ்சம் கூட்டிட்டு போறியா ?"என்க
அவளை வம்பிழுக்க நினைத்தவன் "அதெல்லாம் முடியாதுப்பா எனக்கு படிக்கணும்" என்று புத்தகத்தை எடுக்க
அவளோ "இது என்ன நியூ way of learningaah டா ?"என்க
புரியாமல் அவன் பார்க்க அவளோ "இல்ல portfolio bookkah (portfolio booknaa அந்த செமெஸ்டர்ல architecture படிக்குற ஸ்டுடென்ட்ஸ் பண்ணுற ஒர்கசஹ் எல்லாம் கடைசில external practicalsku சப்மிட் பண்ணுவாங்க ஒரு புக் மாறி .2 சுப்ஜெக்ட்க்கு .இப்டி பண்ணுவோம் இதுல externalta மார்க் வாங்குறதுக்குள்ள நாங்க படர பாடிருக்கே எப்பா பங்கமா வச்சு செய்வாங்க. )அதுவும் 1st year புக்கஹ் தல கீழா வச்சு பார்க்குறியே அதான் கேட்டேன்.உன்ன depromote எதுவும் பண்ணிட்டாங்களோனு "என்க
மானசீகமாக தலையில் கொட்டிக்கொண்டவன் அவளிடம் திரும்பி "நாங்க பழசயெல்லாம் மறக்க மாட்டோம் உன்ன மாறி நெனச்சியா படிச்சதும் தூக்கி போட.நான் என்னோட படைப்புகளை ரசிச்சுகிட்டு இருக்கேன்" என்றவன்
அவள் முறைப்பதை பார்த்து ."அசடு வழிய வீடு எங்கக்கா இருக்கு?"என்று கேட்க
அவளும் சிரித்து கொண்டே"அப்டி வா வழிக்கு" என்று நினைத்து கொண்டவள் அவனுடன் வித்யுதின் வீட்டிற்கு சென்றால்.
சைந்தவியை பார்த்திருந்தமையால் அவ்வீடு காவலாளியும் அவர்களை உள்ளே அனுமதிக்க ஹால்லில் இருந்த வித்யுத் அவர்கள் வந்ததை பார்த்தவன் "ஹே சது என்ன திடீர்னு ?.என்ன பாக்காம இருக்க முடிலயா "என்று ஒற்றை புருவம் உயர்த்தி கேட்க
அவளோ "ஐய ஆச தான் நா ஒன்னும் உன்ன பாக்க வரல என் அதிதிய பார்க்க வந்தேன் நகரு நகரு "என்றவள் உள்ளே அதிதியை பார்க்க சென்றுவிட
YOU ARE READING
தாலாட்டும் சங்கீதம்(முடிவுற்றது)
Non-Fiction💖💘💘💔💓அன்பிற்காக ஏங்கும் அவன் அன்பே வடிவமாய் இவள் .உலைக்களமாய் இருக்கும் அவன் நெஞ்சில் தாலாட்டும் சங்கீதமாய் அவள் வந்த kadhai.