Minik Kuşum [Texting]

2.3

Medyada ki Yağmur
(Haftalardır merak ettiğiniz oğluşum karşınızda)

•23•

Keyifli okumalar

Bir aydır konuştuğum anonimimi sonunda görebilecektim. Ne kadar 'seni merak etmiyorum' desem bile ister istemez merak ediyordum. Acaba nasıl biriydi? Gözleri ne renk? Boyu kaç santim? Nasıl bir yüz hatları vardı? Bunların hepsini bugün öğrenecekdim.

Ya ona verdiğim sözü tutamayıp uzaklaşırsam... Bu olasılığın olmaması için elimden geleni yapıcaktım. Onu daha fazla üzmek istemiyordum. Kalbi temiz bir çocuktu tanıdığım kadarı ile. Mutlu olmayı hâk ediyordu. Ama onun istediği mutluluğu veremezdim ona.

Neden ben? Koskoca dünyada başka erkek mi kalmamıştı da bana aşık olmuştu. Yakışıklı da değilim. Benden daha yakışıklı kişiler varken neden ben?

Telefonuma gelen bildirim sesi ile kendime gelip telefonu elime aldım. Mesaj Yağmurdan dı...

Yağmur : Hazır mısın?

Hazırdım. Yağmur'u görmeye hazırdımda acaba bunu isteyerek mi yapıyordu. Ya kendini daha hazır hissetmiyorsa, ya onu daha çok üzersem. Bu istediğim son şey olduğu için cevap yazdım.

Emre : Yağmur eğer kendini hazır hissetmiyorsan daha sonraya erteleyebiliriz. Seni üzmek istemem.

Dedim. Bir ay nasıl dayandıysam bir ay daha dayanabilirdim değil mi?

Yağmur : Hayır hazırım daha fazla uzatmanın bir anlamı yok bence.

Emre : Emin misin?

Yağmur : Evet Emre eminim.

Yağmur : Konum. Hadi gel bekliyorum. 

Konumu görünce elim ayağım birbirine girmişti heyecandan. Geliyorum diye cevap verip üzerime ceketi geçirip anahtarları alıp çıktım evden. Konum yakın bir yerdeydi, 30-35 dakikalık bir mesafesi vardı ev ile arasında. 

Yol boyu nasıl biri olduğunu düşündüm. Burnu,gözü, kaşı, saç rengi, kilosu,dudakları... Dudaklarına gelince bir süre durdum. O sıcak  dudakları kazan dairesinde farklı hissettirmişti beni. Farkı bir türlü bulamamıştım. Selin gibi değildi o kadar başka bir şeydiki ayaklarımı yerden kesmişti. Düşüncelerimin saçma olduğunu düşünüp hızla kafamı sağa sola çevirdim düşüncelerden kurtulmak için.

"Sadece bir erkek olduğu için farklı geldi o gün sana başka bir açıklaması olamaz Emre." dedim kendi kendime.

🌚🌚🌚

Attığı konuma gelmiştim. Göl kenarında bir yerdi. Ağaçlardan düşen yapraklar, göldeki ördekler, ağaç kavuğundaki sincak yuvaları ve içlerini dolduran sincaplar vardı. İlk buluşma olarak güzel bir yer seçmişti puşt.

Şuan konumun gösterdiği noktadaydım ve ortalık da kimsecikler yoktu. Yağmur'u beklemek için gölün yanındaki bankâ oturdum. Bisiklet yolundan bana doğru gelen bir çocuk görünce heyecanım dahada arttı. Çocuk;  esmer, 1.80 boylarında, kaslı, sakallı, gözlüklü, simsiyah giyinen biriydi. Bu olabilir miydi? Hem çocuk görünüş olarak iyi birine de benziyordu. Ben düşüncelerimle boğuşurken ismini bilmediğim çocuk yanımdan geçip gitmişti. Bu da demek oluyor ki Yağmur değildi.

Yine aynı yoldan kapşonlu ve kore  maskeli biri gelince bu sefer Yağmur olduğunu anlamıştım. Çünkü kendini öyle bir gizlemişti ki yüzünde sadece gözleri gözüküyordu. Oturduğum banka gelince yerinden kalktım.