spoken

"FIELD TRIP"

Itong tulang ito ay doon ninyo matutuklasan kung gaano ako kasaya sa araw na iyon yun bang parang ayaw mo ng matapos ang araw na ito pero di mo magagawa kasi isa kalang normal na tao
Dito ko napatunayan na kaya ko ng labanan ang katorpehan ko
Sana magustuhan ninyo
isang umaga ang dumaan gumising ako tumingin sa telepono upang tingnan ang oras sana lahat ng tao kayang tingnan ang oras araw at panahon na ginigol mo nagaayos na ako ng mga importante kong gamit upang dalhin sa aming sasakyan na bus
Habang nakasakay na kami sa aming sasakyang sinasakyan ay meron pa kaming hinihintay na iba pa naming kasama ng bigla na lang namuti ang aking mga mata ng merong isang babaeng palapit sa akin pero di ko katabi haha siya yung unang hinanap ko nung makapunta ako sa bus na aming sinasakyan
Pero ako pa pala ang nauna sa kanya kaya ayun naghintay ako kasi alam ko naman na dadating siya di siya katulad ng ibang babae na kapag nangako ang isang seryosong lalake binabalewala na lang
Nung makita ko siya ay nagdalawang isip muna ako na kung ibibigay ko na ba yung gummy bears o mamaya na pero di na ako nagpatalo sa katorpehan ko lumapit ako sa kanya sabay sabi "gummy bears para sayo"
Saby inabot ko sa kamay niya at sinabi ni sa akin "thank you" gusto ko sanang sagutin yung thank you niya sa akin at sabihin I love you pero di pa natin sasabihin yang 8 letters na yan sa ngayon maghihintay pa ako sa kanya kasi sabi ko sa sarili ko kahit anong mangyari ikaw at ikaw pa rin hanggang sa huli maghihintay ako ng mahabang panahon oras at bawat segundong pagtibok ng puso mo hanggang sabihin na ang pangalan ko nung makapunta tayo sa ating unang destinasyon sa SENATE MUSEUM alam mo ba na ikaw yung una kong tinignan bago tayo bumaba hanggang sa matapos na tayo sa paglibot sa museum na yon ay bumalik na tayo sa bus na ating sinasakyan maraming oras ang nagdaan ng pasakay na tayo sa bus upang pumunta sa ikaapat na destinasyon di ko nais akalain na yung last na destination na mapuntahan natin ikaw pa yung nakatabi ko di ko maiedplain kung ano yung nararamdaman ko nung mga oras na yun mahigit isang oras din kitang nakatabi at meron isa sa kaklase natin ang nagsabi "picture nga kayo" alam kong gusto mong tumanggi pero pinagbigyan mo na lang din sila alam mo ba nung makita yung picture na yon napasabi na naman ako sa sarili ko nababaliw na talaga ako sayo kinikilig ako pero walang nakakaalam matapos nating mapuntahan yung last destination na yon ay tayo ay malapit ng maghiwahiwalay yun yung time na sobra na akong nalungkot alam mo kung bakit?kasi nga parang napakaikli ng oras na nagkasama tayo sa araw na iyon pero buo naman ang araw ko kaso nga lang malapit na tayong maghiwalay magsisiuwian papunta sa sarisariling tahanan bago tayo bumaba ay tinanong kita kung merong magsusundo sayo sabi mo sa akin meron tas nagbyebye na tayo sa isa't isa pauwing may dalang saya dahil sayo nang makauwi na ako sa bahay ay agad akong nagmessage sa iyo kung nakauwi ka na at buti na lang nasa aktong nakaonline ka kaya nakampante na ang aking buhay matutulog na ng mahimbing papanaginipan ang babaeng mamahalin hanggang katapusan magkakaroon ng magandang buhay maraming maraming salamat!