That Game Started With A Lie [COMPLETED]

That Game 23:

Alistaire's pov.

Nakakahimala na pagdating ko kanina sa trabaho, wala si papa dun. Ano kayang meron?

"Ma, nandito na ko" napatingin at agad nagbuo ang luha sa mata ko dahil sa nakita.

"I'm sorry baby, but I think It's time" sabi ni mama kasabay din nang pagkawala ng mga luha galing sa mata nito.

"Mr. Mendez, what are you doing here?" Sabi ko. At pilit isinisiksik sa utak ko na hindi, hindi pa alam ni papa.

"Megan how could you" mahinang sabi ni papa at humakbang para makapunta saakin. Niyakap ako ni papa. "Megan paano mo natago to saakin? Paano mo nagawang itago saakin ang sarili kong anak?!" Halata ang galit sa boses ni papa.

"Pa, alam ko na ang lahat at hindi niyo naman kailangan sisihin si mama" wika ko at sinuklian ang yakap ni papa.

—————————-

Matapos na nag usap kami ni papa pumunta ako sa kusina kung nasan si mama, kailangan ko siya makausap.

"Ma paano nag bago ang isip mo? But what really it is, thank you! This is the biggest gift" sabi ko sabay yakap kay mama.

"Sabi na nga ba, ito talaga magugustuhan mo eh. Lagi mong tatandaan ikaw ang pinakamahal ko sa buong mundo!" Masayang sabi ni mama kahit alam kong hindi naman siya masaya.

"Mama, ikaw ang pinaka the-best na mama sa buong mundo." sabi ko na mas ikina-ngiti ni Mama.

"Ako pa!" Sabi ni mama bago umalis sa pagkakayakap namin. "Sige na punta ka na doon at nang makapag-usap usap kung ano gagawin" sabi ulit ni mama.

"Sige po" sabi ko kasabay ng paglabas ng mga ngiti sa labi ko.

Pareho kaming lumabas ni mama galing sa kusina.

"Wag kang mag alala anak bukas na bukas ipapaayos ko na pangalan mo" wika ni papa.

"Papa sorry po pero nakapag desisyon na po ako na ayoko na pong malaman nilang ako si Sia" sabi ko sabay ngiti ng tipid.

"Eh paano si Xander?" Tanong ni papa.

"Mas ayos narin pong hindi niya malaman. Okay naman na siya ngayon eh" sabi ko kahit sa totoo lang, ang hirap mag-sinungaling. Ang hirap mag-panggap na wala akong alam at maging masaya habang kasama ko siya.

Tipid na tumango tango si papa.

"Anak, ano gusto mo gawin? San mo gustong pumunta? Gusto mong pumunta ng concert?" Napangiti ako sa sinabi ni papa.

"Pa, you don't have to do that." Sabi ko sabay lapit. "Your hugs is what I want" dugtong ko sabay yakap uli kay papa.

Miss na miss ko siya. Miss na miss ko na siyang yakapin.

————————

*kringggg* *kringgg*

Ahyst klase na!

Agad akong pumasok sa classroom namin at agad ko ring nakita si Xander na parang biyernes santo ang mukha. Problema nito?

"Hoy pangit ang saya mo naman? Nakita mo lang ako eh" bungad nito.

Kala ko malungkot, kaya magiging maganda na ang mood ko buong araw.

"Pasensya ka, hindi eh" bawi ko naman.

"Ah- alam ko na! Dahil sasamahan kita sa concert noh?! Tanong nito. He's really going on to his plan to ruin my good mood!

Pare-pareho kaming natigilan, pati maiingay kong kaklase, pati mga nag lalandian kong kaklase nagtigilan sa pagdating ng prof namin.

"So let's start our delayed discussions" saad ng prof namin.

Lahat ng mga kaklase ko nagsi-tungo-an at nag handang matutulog.

Pati yung katabi ko mukhang nag hahandang matulog.

Napatingin ako sa bagong dating na babae. At bumulong kay Prof.

"So yung mga choir members dito, you can leave my class now" agad naman akong napangiti sa sinabi ni Prof. Hahaha makakatakas ako!

Napatingin ako sa katabi ko na ngayon ay todo simangot.

Pagkarating na pagkarating ko agad kong hinanap ang mga dating kasama ko. Yung iba graduated na pala, bakit pala di tumayo si Ashley kanina? Di na siya kasama?

Napabaling ako ng magtilian ang mga kasama ko dito sa music room.

Ba't andito si Eric Alvarez?

"So yung mga dating part ng choir, makakasama niyo na sila" saad ng coach namin sabay turo sa mga bago kasama si Eric.

Well, magaling naman talaga siya!

————-

Napabaling ako ng maramdamang may gumalaw mula sa tabi ko.

"Ikaw pala yung babaeng nakatago dun sa stage, nung kumanta ka ng 'Akin ka nalang'" saad ni Eric.

Omg! Ngumiti nalang ako bilang sagot.

"Eric Alvarez" saad niya sabay lahad ng kamay niya. "I think you don't know me, eh" dugtong pa niya.

"Alistaire Fown" saad ko naman sabay accept sa kamay nitong nakalahad.

"Can we be friends?" Saad nito sabay ngiti.

I smiled widely "yes" saad ko.

"So we're friends so, can you sing a song for me?" Tanong nito.

I nodded as I reached to the guitar on my left side.

"Just tell me to stop if you feel my voice is unpleasant." I uttered with a small laugh as I started to strum the guitar.

I sang weak by jojo

I don't know what it is that you've done to me
But it's caused me to act in such a crazy way
Whatever it is that you do when you do what you're doing
It's a feeling that I don't understand

:)))))

'Cause my heart starts beating triple time
With thoughts of loving you on my mind
I can't figure out just what to do
When the cause and cure is you

:))))

I get so weak in the knees, I can hardly speak
I lose all control and something takes over me
In a daze and it's so amazing, it's not a phase
I want you to stay with me, by my side
I swallow my pride, your love is so sweet
It knocks me right off of my feet
Can't explain why your loving makes me weak

———————— Edited: 02-06–2020

(A/N):

Oh yeah!