That Game Started With A Lie [COMPLETED]

That Game 34:

Alistaire's pov.

Hayst, pa busy na ng pa-busy ang schedule ko  dahil pa lapit na ng palapit ang pagtatapos namin. Biruin mo yun, kinaya ko ang college, rank number five. and I'm proud of it. Kahit busy rin ako, nakakahanap parin ako ng oras para makasama si Papa.

"Hey" napalingon ako nang may bagong dating. Hayst, buti hindi siya bumagsak. Ayt iba... Si Eric pala.

"Hey" sagot ko pabalik. Binalik ko rin ang tingin ko sa librong hawak ko.

"Kumain kana ng lunch?" Napalingon ulit ako sakanya.

"Hindi ako gutom eh" sagot ko naman.

To be honest, I was expecting..... na si Xander yung dumating kanina. Sa ilang months na kami na, dami na naming memories.

"Let's go" napalingon ako sa kamay ni Eric ng bahagya niya akong hawakan at hilain.

"Saan?" Tanong ko. Na hindi parin inaalis ang paningin sa kamay niyang naka-hawak sa braso ko.

"Cafeteria." Tipid na sagot nito. I smiled, I'm lucky to have him as my friend.

Patahak na sana kami papunta sa cafeteria ng mapako ako sa kinakatayuan ko.... magkasama si Xander at si Ashley. Is this real?

Agad kong pinilit na alisin ang kamay ni Eric sa braso ko.  At ng maalis ko ng tuluyan ito,

Agad akong lumapit sa kinakatayuan nila Xander at ni Ashley.

"Xander?" Hala, mukha na ba akong tanga? Ano sasabihin ko?

"Hey, loser!" Bungad saakin ni Ashley. At agad naman siyang kumapit sa braso ni Xander.

What is this?

"I'm not talking to you Ashley, Xander-" agad naputol ang sasabihin ko nang mag-salita siya.

"Alistaire.... Let's end this" mas lalong natutop ang bibig ko ng sabihin niya iyon. Hindi ko alam kung ano ang sasabihin. He just called me Alistaire and not Ria... what's wrong?

Third persons pov.

"Why are you doing this?" Tanong ng isang babaeng parang binagsakan ng langit, dahil sa nararanasan at nararamdaman niya ngayon.

"Just shut-up and give it up" wika naman ng isa pang babae sabay ng pag-ikot pa ng kamay nito sa buhok niya.

"What I meant to you? For you to do this heartaches!" Saad ulit ng babaeng nagmumuka ng desperada. Hindi naman niya sinasadyang maranasan ang lahat ng sakit na ito, she just loved.

"Nothing" Tipid na wika ng lalaking, hindi niya alam kung minahal man lang ba siya ng kahit konti. Kahit tipid ang sinabi nito, malaki ang ibig-sabihin nito sakanya dahil ito ang unti-unting nag-paguho ng mundo niya.

"Nothing?" Tanong ng babae kasabay nang pagsinghap nito bago magsalita ulit. "We kissed, we hugged, we laughed together, we make each other happy. Tapos ito? Wala lang lahat? Girlfriend mo ako" pandidiin ng babae. At patuloy parin ang paglandas ng luha nito.

"Oops, you idiot. For your information, he only court you 'cause its a bet" wika ng isang babae at tumawa ito ng tumawa saka nagsalita ulit. "Come on babe. Bye looser!" At tuluyan na nga silang tumalikod...

"You're joking, right? Stop this. It's not funny anymore!" Sigaw pa nito. Kahit gaano kasakit iniisip parin niya na ito'y biro lang. kahit hindi na siya makahinga ito'y pinipilit niya.

"I'm not. So just stop, you're making yourself look desperate." Wika nang lalaking nagpapaguho sa mundo niya ngayon.

Napakasakit na maiwan. Pero mas-masakit na maiwan ng walang kahit isang natira sayo. Yung feel na binigay mo lahat, kahit sarili mo tapos bigla karing iniwan ng akala mong sasamahan ka at gagawin ang lahat para sayo.

Alistaire's pov.

"Come on Ria, get up. He's not worth your tears." Napalingon ako kay Eric pero mas bumuhos lang ang mga iyak ko. Is this really the end of us? No it can't be!

"I can't let go" ani ko at umiling iling.

"Ria... everyone is looking at us. Don't worry I'll talk to Xander, just get up" pagpilit naman ni Eric sabay alalay saakin para makatayo.

Napalingon ako sa mga taong puro saakin nakatingin, ang kanilang mga tingin ay halatang may pamimintas. Hindi ko sila masisisi kung tingin nila desperada ako pero hindi rin nila ako masisisi kung ganito ako ngayon, dahil mahal ko lang naman yung taong yun.

------

"Thank you" wika ko sabay tingin kay Eric. Inuwi niya ako dito sa bahay.

"Don't cry... I'll talk to him, okay?" He said then smiled. And I nodded.

Hindi ko inaasahan na sa kabila ng masasayang araw na nangyari saakin ganito ang mangyayari, na para bang binabawi na lahat saakin.

-------

Eric's pov.

"Hey, let's talk" wika ko nang makita ko sa isang bar si Xander. Tinignan niya ako kasabay ng paglagok niya sa alak na nasa harap niya.

"About what?" Tanong nito. Ang lakas ng apog ng taong to! Matapos niyang gawin lahat yun kay Ria, nag tanong pa siya.

Agad ko siyang kwinelyuhan.

"F*ck. Kinalimutan mo agad yung kagaguhan mo!" Saad ko. Agad naman nag iba ang timpla ng itsura nito.

Ngunit ang akala kong siseryosohin niya ako sa pakikipagusap sakanya nag-kamali ako.

He smirked. "About Ria? You can have her." Sabi nito na nag pakulo sa dugo ko kaya agad ko siyang sinuntok. Agad naman siyang napahawak sa labi nitong dumudugo. Have her? Hindi bagay si Ria para ipamigay!

"Why? I know you like her." Dugtong pa nito habang hinahawakan ang parte na sinuntok ko.

Napangiti ako. "You're right! I like her! And I'm only doing this for her cause she loves you so much. But now, I think I change my mind. Cause bro... You don't deserve her." Saad ko sabay iwan sakanya.

He's wrong for saying...... I like Ria...

Because the truth is.....

I love her.

---- Edited: 02-17-2020