That Game Started With A Lie [COMPLETED]

That Game 59:

Sia's pov.

"Really? you made our daughter like this?" Natatawang wika ni Xander sabay turo kay Alexia na sumisigaw para sa Red Velvet.

Dalawang buwan ng kami, at ngayon ay nasa concert kami ng Red Velvet. No choice si Xander kaya napa-sama... hahaha takot niya lang saakin, noh!

"Why? Is there any problem with that, Mr. Ward?" Kahit maiingay hindi iyon naging dahilan para hindi kami mag-kaintindihan.

"There's no problem, soon to be- Mrs. Ward." Bawi naman niya... napa-iling nalang talaga ako....

"Mommy.... Unnie Seulgi, looks hot as ever!" Komento ni Alexia, si Seulgi nga daw kasi ang bias niya.

"Look? You're the one who's making our daughter a lesbian.." wika nito sabay tawa tawa. Natatawa nalang din ako.

--------

"Uyyy bhe... totoo ba yung nasagap kong balita kanina?" Tanong ng isang nurse sa kapwa nurse niyang kasama.

"Oo nga, paulit-ulit naman to! Umalis na nga si Dr. Eric." Sagot naman nung isa.

Ha? Bakit? Ba't wala akong ka-alam alam? Binilisan ko ang bawat lakad ko papunta sa quarter namin.

Pagkapasok na pagkapasok ko, naabutan ko sa lamesa ko ang isang dutch mill.

'Be happy, Ria'   yan ang katagang naka-sulat sa sticky note sa dutch mill. Halos laging quotes ng pag-eencourage ang nilalagay niya dito pero ngayon Be happy lang naka-lagay. I love him naman eh... pero yung pag-mamahal ko sakanya hanggang kaibigan lang talaga.

My heart broke... hindi naman niya kailangan siya lagi ang mag-adjust para saakin eh.. handa akong, ako ang lumipat ng ospital o gumawa ng paraan para hindi kami mag-kita...

Napa-upo ako. Bakit kailangan niyang umalis? Agad kong hinanap ang phone ko sa bag at idi-nial ang number niya.

Bakit hindi niya sinasago-

"Hello?" Nagi-guilty akoooo

"Eric..." tawag ko.

"What is this about, Ria?"  Tanong niya..

"Why didn't you tell me?"

Bumuntong hininga siya "About what?"

"You know what I mean." Naiiyak na ako.

"How would I know, if you wouldn't tell me." Sabi nito.

"You're so mean."

"Ria, you can say it directly." Mahinang wika nito.

"Okay! Okay! Why did you left me or should I say why did you leave?" Diretsyahang sabi ko kasabay ng pagpikit ko. Rinig ko ang mahinang pagtawa niya.

"Ria... it's for the best of us."

"Best? Hindi ka manlang nag-paalam saakin... kaibigan kita diba?"

"Yun na nga eh.... kaibigan mo lang ako. I want you to be happy, alam kong sakanya ka parin sumasaya." Mahinahon na sabi nito pero randam ko yung sakit.

A sacrifice again? How many times do I need to tell everyone na hindi nila kailangang mag-sacrifice para saakin!

"Napapasaya mo rin naman ako, pero-"