WANTED SEXYTARY

Epilogue

Epilogue

Noong gabing nakita ko si Janeile sa bar ay agad na akong nagandahan sa kanya hindi ko alam kung bakit pero agad kong naramdaman ang mabilis na pagtibok ng aking puso, kaya nang nagkakuha ako ng time ay agad ko siyang nilapitan at dinala sa kwarto.

We made love that night at nagshare kame sa halik doon na nag-umpisa ang aming kwento.

***

Janeile Alcantara, do you before these witnesses take this man to be your lawfully wedded husband and do you promise that from this day forward you will be her faithful wife, for better or worse, for richer or poorer, in sickness and in health, to love her and to cherish him, till death do you part?""

"I Do" sagot ko sa pari.

Christian Leviste, do you before these witnesses take this woman to be your lawfully wedded wife and do you promise that from this day forward you will be her faithful husband, for better or worse, for richer or poorer, in sickness and in health, to love her and to cherish her, till death do you part?""

Pagtapos ng aming kasal ay agad na kaming dumiretso sa bahay nila Janeile doon namin napagkasunduang idaos ang kainan.

*

Makalipas ang ilang buwan ay nalaman naming buntis si Janeile at ito ay lalake, hindi ko maipaliwanag ang saya na aking naramdaman noong time na iyon na ibinalita niya sa aking buntis siya.

"CHRISTIAN" sigaw ng misis ko habang nagluluto ako ng aming tanghalian.

Dali-dali akong umakyat sa aming kwarto upang makita siya. Abot-abot ang aking kaba habang paakyat ako na baka may nangyare sa kanya.

Ngunit noong makita ko naman siyang maayos ay unti-unti ring naalis iyon.

"Bakit?" tanong ko sa kanya na ngayong ay nakabusangot.

"Bat ang tagal mo magluto?" tanong niya sa akin.

"Saglit lang naman mahal lababa ko palang"

"Nag-rereklamo kana?" nagsalubong ang kaniyang mga kilay.

"Hindi boss nagbibiro lang" saka ko siya nhinitian ng pagkatamistamis.

"Aba hindi mo ako makukuha sa pangiti ngiti mo Christian, Maghubad ka"

"Huh?" di ko maintindihang anya.

"Sabi ko maghubad ka pati short at brief alisin mo" hindi ako makapaniwalang aniya.

"A---as in dito mismo? Sa harap mo?"

"Oo bilis na tandaan mo naglilihi ako sa anak mo Christian" What? Maglilihi lang lang kailangan pang maghubad ako sa harap niya?

"Sabihin mo lang kung ayaw mo at hahanap ako ng ibang lalake upang paglihian ko" pagsusungit niya.

"Ito na" unti-unti kong inalis ang mga saplot ko sa katawan, at nang matanggal ay saka ako lumapit sa kanya.

"Hep-hep jan ka lang, tumayo ka lang diyan" like seriously? Pagnanasaan niya lamang ako?

"Mahal naman baka lamigin si Jr." paki-usap ko sa kanya.

"Oh siya sige alis na baka sunog na niluluto mo" taboy niya sa akin. Ngunit bago ako umalis ay ninakawan ko pa siya ng halik.

Makalipas ang ilan pang buwan ay nanganak na si Janeile at pinangalanan namain ang anak namin ng Ethan Jake Viel Leviste at kamukhang kamukha ko siya lalo na ang mga mata naming asul.

"Congarts bro" sabay sabay na bati sa aking ng mga kaibigan ko.

"Thank you" malugod kong tugon sa kanila.

That night as everyone leaves, nanatili ako sa tabi ni Janeile. I never thought I will feel tired and energized at the same time, exited na akong umuwi kasama ang aming anak.

"Ang dami na nating napagdaanan" Sambit ni ko habang nakahiga din siya sa tabi ko, pinagkasya namin ang aming sarili sa hospital bed.

"From a Sexytary" ngumisi siya "and now we are celebrating having a baby"

"Thank you for not giving up on me" sabi ko sa aking asawa.

"I almost did, but you held my hand too" sagot niya habang nakangiti.

Humigpit ang mga kamay ni Janeile sa aking mga kamay.

"So this is the part where we are supposed to kiss right?" I bit my lower lip.

"Uyy pabebe" tinusok ko siya sa kanyang tagiliran kung saan siya may kiliti.

Hinampas niya ako sa dibdib "Stop it" saka kame nagtawanan.

Janeile moved her head and her lips touch mine. That was the sweetest kiss I ever had, a wife's  kiss, we are now officially raising our own kids and my heart is full. Finally my amusement with the universe was now replacement with my amusement to my children.

There's no perfect relationship, and imagining that it will end is the scariest though one could be. Loving someone at some point is not a guarantee that it win be same 'til the end. But means we must not live on fears. It is love we should live and die with and for.

Maaaring maulit ang pagsubok, kaya ang padedesisyon na magmahal ka ay dapat na hindi ka sumuko sa kalagitnaan ng problema kung hindi doon sa umpisa. That was you will not be overwhelmed. That way you will not ever think of giving up.

"So this is our happy ending?" Tanong ko.

"I think so....?" Nagkibit balikat siya.

"We should end it as classic"

"What do you mean?" Nagaaalinlangan niyang tanong sa akin.

"I love you Mrs. Leviste"

We shared another kiss, kasabay noon ang malakas na iyak ng aming anak. Sabay kaming napatayo ni Jane.

Oo nga't may kasama na kami ulit hindi nalang siya at ako, kundi kami ng nga anak namin.

Hindi pa dito nagtatapos alam kong simula pa lamang ito ng aming buhay, mas marami pang taon ang aming gugugulin para sa aming  magandang pamilya.

The end...