บทที่ 25 เวิ้งปรารถนา

520 15 9
                                    




หลังจากเบียทริซอิ่มนมจนหลับปุ๋ยแล้ว ไซม่อนก็อุ้มลูกสาวไปวางในเปล เมื่อเขาหันไปหาน้องชาย ก็พบว่าแดเนียลถือเป้ใบเล็กกะทัดรัดยื่นส่งให้เขา

"อะไรเหรอ?"

"เสื้อผ้า ผมจัดให้แล้ว"

"...ทำไมพี่ต้องเอาเสื้อผ้าไปด้วยล่ะ?"

          แฝดน้องยักไหล่ยิ้มๆ

"เผื่อฉุกเฉิน"

          คนพี่หรี่ตา พริบตาเดียวเขาก็รู้แล้วว่าวิญญาณอีกครึ่งดวงคิดอะไรเจ้าเล่ห์อยู่แน่นอน

"ฉุกเฉินแบบไหน?"

"ก็แบบ... ถ้าพี่เกิดจู๋จี๋กับนายหัวลูกบอลนั่นเลยเถิดไปหน่อย แล้วตกน้ำไรงี้... แหย่กันกุ๊กกิ๊กจนร่วงลงน้ำนี่มันสุดยอดพล็อตโรแมนติกเลยไม่ใช่เหรอครับ?"

          พี่ชายขำจนสำลัก แดเนียลร้องเอ้า แล้ววางมือบนบ่าเขา เป็นห่วงก็เป็นห่วง แต่ก็ตลกพี่ชาย

"โอเค ภาวนาขอให้พี่ไม่ต้องใช้มันก็แล้วกัน ขอบคุณนะ แดนนี่"

เขายื่นมือไปรับเป้มาจนได้ ก่อนก้มลงจูบหน้าผากลูกสาวที่กำลังหลับในเปลเบาๆอย่างระมัดระวังไม่ให้แกตื่น

"เป็นเด็กดีนะคะ ทริกซี่"

          เขากระซิบกับแกเบาๆ แล้วเหยียดตัวยืนหลังตรง

"งั้นเดี๋ยวพี่มานะ ฝากเธอด้วยล่ะ"

"ครับผม~"

:

          2 ผู้นำขึ้นนั่งรถฮัมวี่ มาร์คัสขับพาคนรักไปยังจุดว่ายน้ำเหนือเขื่อน เมื่อก่อนเขาเคยคิดจะพาคาร์ลมาเที่ยวว่ายน้ำเล่น ตั้งแคมป์ ชมธรรมชาติอะไรแบบนั้นที่นี่เหมือนกัน เพราะได้ข่าวว่ามันค่อนข้างสงบกว่าแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆ ด้วยเพราะทางรัฐบาลเพิ่งเปิดให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวได้ไม่นานนัก แต่ก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับพ่อเขาเสียก่อน ด้วยอาการอัมพาตท่อนล่าง ทำให้คาร์ลไม่สะดวกจะมาเที่ยวเล่นตั้งแคมป์อย่างสมัยเขายังเด็กได้อีกแล้ว การท่องเที่ยวตามประสาพ่อลูกเลยต้องเปลี่ยนไปเป็นโรงแรมหรูที่มีพนักงานคอยอำนวยความสะดวกทุกฝีก้าวแทน

DBH Fanfic :  ยามเมื่อโลกาดับแสงDonde viven las historias. Descúbrelo ahora