"เธอพาเขาออกไปก่อน เดี๋ยวพวกครูเคลียร์ตรงนี้ให้"แดเนียลฉวยโอกาสตอนที่ครอบครัวแอนเดอร์สันยังพูดอะไรไม่ออก รีบไล่ให้ลูกศิษย์พาแฟนหนีออกจากห้องประชุมไป รูเพิร์ตดึงแฟนหนุ่มรั้งไว้ในอ้อมแขน แล้วพาออกจากห้องประชุมเล็กนั้นทันที เจอร์รี่คิดว่าตัวเขาที่เป็นพี่ใหญ่เองก็ต้องอยู่รับหน้าแทนด้วย จึงตบหลังน้องเล็กเบาๆ
"ราล์ฟ ออกไปเฝ้าประตูไว้ อย่าให้ใครเข้ามานะ"
"อ่า...อื้ม..."
ตาหนูยึกยักนิดหน่อย แต่ก็ยอมทำตามแต่โดยดี เมื่อประตูห้องปิดลงอีกครั้ง แฮงค์ก็หันไปถลึงตาใส่ครูใหญ่ เอาเรื่องแทนลูกศิษย์
"นายรู้เรื่องนี้อยู่ก่อนแล้วใช่มั้ย?! นายกับน้องชายนาย!"
มาร์คัสขยับมายืนตรงหน้าคนรัก สีหน้าคล้ายว่าจะเอาเรื่องอยู่
"แฮงค์ สงบสติอารมณ์หน่อยนะ ที่คุณตวาดอยู่นั่นแม่ลูกอ่อน ลูกเมียผม"
ไซม่อนคิดว่าคงจะต้องหน้าร้อนแน่ๆพอได้ยินแบบนั้น แต่สถานการณ์ในตอนนี้เหมือนทั้งห้องลุกเป็นไฟด้วยเพลิงโทสะของชายผมขาว คงไม่ใช่เวลาที่ดีที่จะมาเขิน
"เมียแกช่วยไอ้เด็กผีนั่นปิดเรื่องลูกชายฉัน! เขามีโอกาสบอก แต่ก็ไม่! ดูซิตอนนี้ลูกฉันท้อง! แกก็รู้ว่าท้องตอนที่โลกเละเทะแบบนี้มันเสี่ยงแค่ไหน!"
ขณะที่พ่อกำลังเกรี้ยวกราด เอลตันก็ไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากนั่งอยู่นิ่งๆ ไหล่ลู่ตกเหมือนดอกไม้เฉาเหี่ยวแบไปกับกระถาง เขายังรับกับสิ่งที่พี่พูดออกมาไม่ได้ เขารู้สึกเหมือนกลายเป็นไอ้โง่ที่ไม่เคยรู้เรื่องอะไรของฝาแฝดเลย แต่ดันทระนงตัวว่ารู้ทุกสิ่งอย่าง
"ถ้าคอนเนอร์เขาไม่อยากบอก ผมจะมีสิทธิอะไรไปพูดล่ะครับ? ผมแค่ให้คำปรึกษา เขาเป็นผู้ใหญ่แล้วนะครับ เขาเลือกของเขาเอง"

ESTÁS LEYENDO
DBH Fanfic : ยามเมื่อโลกาดับแสง
Fanficหลังสงครามโลกครั้งที่ 3 โลกก็เข้าสู่หายนะ มนุษย์ที่เหลือน้อยนิดต้องดิ้นรนเอาตัวรอดจากมนุษย์ด้วยกันเอง มาร์คัส อดีตนายทหารที่เป็นอัลฟ่า ผู้นำกลุ่มเจริโกพา300กว่าชีวิตมุ่งสู่ดินแดนในแมกไม้ แต่ทันทีที่เขาไปถึงที่หมาย กลับพบว่าอาคารที่ตนต้องการมี ไซม่อน...