BEYNA (Tamamlandı )

(1)bölüm

Seni düşünürken,
Bir çakıl taşı ısınır içimde.
Bir kuş gelir,
yüreğimin ucuna konar.
Bir  gelincik acılır ansızın...
                    (Bedri RahmiEyüboğlu)

Azra'dan

Biz bu  şehirde bu küçük mahallede birbirini tanıyan saygı duyan insanlarız ben 18 yaşında lise son sınıf öğrencisiyim. Ve  itiraf etmek gerekirse liseden mezun olup sevdiğim adamın hayatına küçük bir adım atmak için günleri sayıyorum onun güven veren sesiyle ileride çok mutlu olacağımızı söylüyor oysaki ben onu gördüğüm her an hızlı atan kalbim  bile beni mutlu ediyor gözlerinin beni görünce parlaması bile  ayaklarımı yerden kesiyor. Telefon elimde odada volta atıyorum. Enes hala işten dönmedi balkonda bekle bekle dondum. Aralık ayındayız neticede yavaş yavaş endişelenmeye başladım aramalarımı da cevapda vermedi daha,
"eve gitmiş olabilir mi? ama o asla beni görmeden eve gitmez, bazen sadece yorgun olunca yine mesaj atıp balkona çıkmamı istiyor

"seni görüp ,mutlu olarak uyumak istiyorum"

diyor. O öyle mahallede ben balkonda beni görüp  gidiyor. ama bak şimdi,bu düşüncesizlik ne böyle!?"

derken, telefonuma mesaj geldi

" Emir yanım da bişeyler  içip eve geliriz"

ay hemen beni bir korku saldı ben onu sekiz defadır aramıştım inşallah zor durumda bırakmaşımdır. En önemlisi şüphelenmemiştir birden bir mesaj geldi yine Enes'ten sesimi duymuş  gibi

" merak etme herşeyi yolunda. uyu"

bir mesaj daha attı

"seni seviyorum çok"

ben daha cevap yazmadan telefonum çaldı" Enes arıyor" heyecanlandım hemen actım. Onun güzel sesini duydum.

"canım"

"Efendim"

"Telefon elinde miydi?"

"Evet ne oldu ki? "

"mesajlarıma cevap vermedin uyudun sandım"

"Emir yanında değil mi? "

"Evet yanımda da, şimdi bir dakika önce tuvalete gitti, sende daha fazla endişelenme  diye aradım"

"hımm tamam  neyse kapatalım o zaman Emir gelmeden şüphelenmesin "

Dedim cevabını beklemeden telefonu kapattım. Yani sonuçta Emir benim kuzenimdi. Aynı apartmanda oturuyoruz. Bizimki aile apartmanı ve  en üst katta dayımlar yani"emir'in"evi bir diğer alt katta  biz oturuyorduk. Babam sorumsuz adamın teki, annemi hep üzdü ve haliylede benide, dayım artık bu duruma bir son vermek için yani babama göz dağı vermek için bizi  gözlerinin önüne getirdiler. Bende burda hayatıma yeniden başladım ve  hiç  zorluk çekmedim. Annemle tek başımıza hep yalnız  ve babamın yolunu gözlerdik . Eve gelse ayrı dert gelmese ayrı dert olurdu. Neyseki dayım  bizi yanlarına aldılarda biraz hayata karıştık. babam hala aynı en azından artık sorunun geçim sıkıntısı olmadığını öğrendik babam böyleydi en azından ben kabullendim. Artık tek hedefim liseden mezun olunca Enes'le kararlaştırdığımız gibi nişanlanacaktık. Ve o bu sene tekrar üniversite sınavına girecek. Bu sefer istediği bölüme kazanacaktır ben eminim aynı liseseydik o gecen sene mezun oldu. Hemde okul birincisi olarak hala sınavı istediği yeri nasıl kazanmadı şaşırıyorum ama aslında pekte şikayetçi değilim sonuçta bende
Bu sene liseden mezun olacağım ve sınavda belki aynı üniversitede  giderdik hemde nişanlı olarak bunu söyleyince bile gözlerimden kalp çıkıyor.
Gerçi ailemin daha bizden haberi bile yok bu karara ne tepki vereceklerini bile bilmiyorum.

🌠🌠oy veren arkadaşlara  teşekkür ederim 🌠🌠

💌küçük bir yorum 💌