BEYNA (Tamamlandı )

28 (final)

musevvv 'e ithaf ediyorum

....Ve böylelikle umut etme kabiletiyemizi aldılar elimizden,
Ne  diyeyim  dilerim ihtiyacı olan birine  gidiyordur  bizden aldıkları, Umut!
Dünya adaletsiz çocuk!
Dünya zorba.
Elbet eşitleneceğiz o gün kıyamda.
Bu kekeme, toz  ve duman sözlerimi  iyi belle, bahara kalmaz gelirim yanına.      
              (Nazim Hikmet)

Beyna 'dan

Gri araba evimizin önünde  durmuştu. Annem bütün  elbiselerimizi  toplamıştı. Burdan gidecektik. Beni Enes abimin yanına  bırakacaklardı. Çok mutluydum. Annem bize ait ne varsa alıp gidecez dedi. Çok fazla eşyamız yoktu zaten.  Annem sürükleyerek kıyafet dolu çuvalı  araba doğru götürdü. Ağır  olduğu için  taşıyamıyordu.  Bende koşarak yardım  etmek  istedim. Bana odadaki  bavulu getirmemi  istedi.  İçeri  sessizce  girmeye çalıştım.  Babam içki  içmiş  sarhoştu ve uyuyordu. işiniz bitmeden uyandırmayın dedi. Demir kapıyı  hafifçe açtım, ses çıkmasın  diye ayak parmaklarımla yere basıyordum.  Salonun kanepesinde babam uyuyordu. Yavaşça annemle birlikte babamın bize kızdığında birlikte uyuduğumuz odaya ayak parmaklarımla  basarak girdim. Giysi  dolabının yanındaki bavulu almak için elimi attım. Ellim bavula yapıştı , çok ağırdı  kaldıramıyordum. Annem çok yorulmuştu. Ben taşımak istiyordum. Bavulun arkasına geçip ayaklarımın üstüne  çöktüm. Ellerimle  bavulun yırtılan  zincirinden annemin  gömleği çıkmıştı. Elimle gömleği  bavulun içine iyice koydum. Elimle itmeye başladım. Çok ağırdı  ellerim kayıyordu ama odadan çıkarmıştım. Koridorda  biraz dinlenmek istedim . Annem seslenince daha dinlenememistim. Ama korktum annemin sesinden babam uyanırsa bana kızar ve beni  döverdi.  Nefes alıp itmeye başladım . Bu sefer ayaklarımla ittim.  Çabucak demir kapının önüne  götürdüm . Demir kapıyı zorla açıp Annemi çağırdım. Artık o taşıyabilirdi. Hem bende yorulmuştum. Annemde dinlenmişti. Son bavulu arabaya koyduktan  sonra. Annem  babamı uyandırmaya gitti. Onları  beklemedim arabanın  arka tarafına  koşarak bindim. Önümdeki çuvalı ayaklarımla  ittim, Kendime yer açtım.  Arabanın bagajında babamın arkadaşının  eşyaları  vardı. O yüzden bizde arabanın arka koltuğuna  elbiselerimizi  koyduk. Neyseki kendime yer açmıştım . Çok mutluydum annem Enes abimin çok iyi biri olduğunu  beni çok seveceğini söylemişti.  Beni Enes abime bırakıp gideceklermiş. Üzülmüyordum ki; komşumuz  annesi bir yere gidince ağlıyordu, Üzülüyordu. Ama ben üzülmüyordum.
Çok mutluydum abime gitmek onunla yaşamak istiyordum sadece. Babam arabaya binince annemde evin kapısını  kilitleyip  arabaya bindi. Babam gözlerini büyüterek   sinirle bana bakınca korktum. Gözlerine  bakmadım korkmamak için,

"Arkadaki eşyalara dokunmadınız değil mi ?" Diye kızarak sordu. Korkuyordum. Bana vurmasından çok korkuyordum.  Annemde Onun gibi sinirliydi. Ellemediğimizi söyleyince önüne döndü.
Arabayı  çalıştırdı . Araba mahalleden çıkınca  çok mutlu oldum. Epeyce  yol gidince ayaklarım çuvalların ve bavulun altında  olduğu  için  ağrımaya başlamıştı.  Ses çıkartmadan yerimde hareket ettim. Ne annem nede babamdan  ses çıkmıyordu. Galiba yine birbiriyle  konuşmuyorlardı. Annem başını arabanın  camına yaslamıştı.  Babamda arabanın  Penceresini  açmış  sigara içiyordu.  Rüzgar esince sigaranın  dumanı  hep bana geliyordu.  Boğazım  yanmaya başladı.  Öksürmeye başladım gözlerimden  yaşlar gelmeye başlayınca yırtılmış bavulun içinden  annemin gömleğini  çekip  burnumu  bide gözyaşlarımı  sildim. Gömleği burnumun önünde  tutunca  duman artık boğazımı  acıtmıyordu.  Babam başka bir sigara daha yakıp  anneme verdi. Barışmak için  yaptığını  anladım  hemen. Annem sigarayı  alınca  araba dumanla dolmaya başladı.  Gömleği  burnuma dahada bastırdım.