(3)bölüm

5.1K 101 5
                                    

Gerçek bir aşık sizi yalnızca
Alnınızdan öperek, gözlerinize bakıp Gülümseyerek ya da sadece Boşluğa bakarak bile
Heyecanlandırabilendir...
(Marilyn Monroe)

Azra'dan

Uykudan kapının zilinin üst üstte çalmasıyla uyandım. Yataktan hızla kalktım. Ev terliklerimi çabuçak giyindim. Odadan çıktım. Annem telaşlı bir şekilde yüzüme baktı.Bende derin bir nefes aldım,sanırım babam eve gelmemişti yine, annemin korkusu dayımın seslere uyanmasıydı.

"babam eve gelmedi mi?"

Annem bana cevap vermek yerine kapıya koştu. Kapı açılınca bir

"oh" çekti.

Gelen Ayşen yengemdi. Onun yüzüde telaşlıydı. Ve biz daha ne oldu demeden, konuşmaya başladı.

"Emir dün eve gelmedi, Mahmut sabah namazına kaldırmak için odasına gitti.bulamadı,bu aralar Emir'in yaptığı herşey gözüne battıyor"

Annemde telaşla sordu

"Emir neredeki?"

"Dün akşam Enes'in yanındayım diye mesaj atmış. Emir'i arıyorum acmıyor."

Yüzüme bakıp

" Enes'in numarası sende vardır
diye, alelacele aşağıya indim. Kusura bakmayın sabahın köründe kapınıza geldim"

Ben şüphe çekmesin diye hiç lafa girmedim başımı aşağıya yukarıya salladım. Annem hemen lafa atlatı.

"Azra hadi telefonunu getir,Enes'i ara"
Ben hemen odama doğru gittim. Annem hala Ayşen yengeyi teselli ediyordu.

"Merak etme ben namaz kılıyordum, telaş yapma Ayşen, Enes akıllı çocuktur şimdi anlarız nerede olduklarını"

Odama girdim komidinin üzerindeki telefonumu elime aldım Enes'ten mesaj gelmişti saat 2 buçukta

" Yağmur kokulum.. seni seviyorum çok"

diye mesaj atmış dudaklarım benden bağımsız yukarı doğru kıvrıldı,

Mesajı hemen arşive kaydettim gelen kutusundan sildim. Bana gönderdiği her mesajı arşivliyordum. Ama telefonumda hiç fotoğrafı yoktu, çünkü telefonum hemen herkesin elindeydi Orhan pamuğun en sevdiğim kitabı "masumiyet müzesinin"arasında bize ait bir fotoğraf vardı, ve ben her gece onu öpüp öyle uyuyordum. Düşüncerimden annemin bağırması sayesinde çıktım.

"Azra! Gel bizim yanımızda ara"

Ben hemen odadan çıktım, salona geçip oturmuşlardı beni görünce ayağa kalkdılar üzerime koştular. Tek bir ağızdan konuştular.

"hadi ara, ara!"

Derin nefes aldım telefonun rehberinden Enes'in numarasını tuşladım annem sağımda Ayşen yengem solumdaydı ben ikisindende uzun olduğum için ikiside ayak parmaklarının üstünde basmış, benim başım ikisininde, başının arasında kalmıştı. Ve kalbim deli gibi atıyordu. telefonun ses seviyesini biraz düşürdüm telefon üçünçü çalışınca Enes telefonu açtı, uykulu haliyle

"efendim yağmur kokulum "

Söylediği kelimeleri duymasınlar diye, İki üç defa gıcık kapmışım gibi öksürdüm.
Onun sesini ne zaman duysam kalbim deli gibi atardı ama bu sefer kalbim durdu.

"Enes abi.."

Ses gelmedi,

yatakta doğrulduğu çok belliydi.

BEYNA (Tamamlandı )Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin