စားပွဲပေါ်ကိုစိုက်ရောက်နေသော LED မီးအလင်းရောင်သည် ဒီနေ့မှထူးထူးခြားခြား မှိန်နေသည်။
အားမသွင်းရတာကြာလို့ဖြစ်မည်ဟု မင်းခန့်မောင် ကောက်ချက်ချလိုက်သည်။
လွန်ခဲ့သောမိနစ်ပိုင်းလောက်ကမှ ဖြစ်ခဲ့သောအဖြစ်အပျက်တစ်ခုကြောင့် ဇေယျာဟိန်းထက်မျက်နှာ အရင်နေ့တွေကထက် တင်းမာနေသည်။
ထို့ကြောင့် မျက်နှာချင်းမဆ်ိုင်ရဲပဲ မီးရောင်ကိုသာစိုက်ကြည့်နေရသည်။
"မင်းပြော.. သူကတကယ် မင်းကောင်လေးလား.."
မင်းခန့်မော့ကြည့်လိုက်တော့ ဇေယျာဟိန်းထက်၏ တည်ကြည်သောမျက်နှာကိုတွေ့လိုက်ရသည်။
"ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်...ကိုယ့်တပည့်စကားကိုပဲယုံမှာမို့လို့.. ငါ့ကိုမင်းအမှန်တ်ိုင်းပြောသင့်တယ်..မင်းခန့်.."
မင်းခန့်သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။
ကြောက်လန့်နေမိသော သက်ပြင်း။
စိတ်လှုပ်ရှားနေမိသော
မဝ့ံမရဲဖြစ်နေမိသော
အမျိုးမျိုးသောအကြောင်းစုံကို သက်ပြင်းအဖြစ်မှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။
"ဟုတ်ပါတယ်..."
မင်းခန့်အခုပြောလိုက်တဲ့စကားက အလိမ်အညာတစ်ခုလို့ပြောရင်လည်းရသည်။
အမှန်တရားဟုပြောလည်း ရသည်။
မင်းခန့်ရောဇွဲရော တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ချစ်နေမိခြင်းကြောင့် ထိုစကားကိုအမှန်တကယ်ဟု ယူဆနိုင်သည်။
"မင်းကအခုမှ ၉တန်းပဲ ရှိသေးတာနော် မင်းခန့်.. နောက်နှစ်ဆို ၁၀တန်း.. အချစ်ရေးတွေကို ခေါင်းထဲထည့်နေရမယ့်အရွယ်မဟုတ်သေးဘူးဆိုတာရော သိရဲ့လား..."
"ကျွန်တော်သိပါတယ်.. ဒါပေမယ့် သူကငယ်ငယ်ကတည်းက ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်း.. သူငယ်တန်းကတည်းက ခင်လာတာ...ကျွန်တော်တို့ အချင်းချင်းသိလာတာ နှစ်ပေါင်းမနည်းတော့ဘူး.. အဲ့ဒီတော့ ကျွန်တော်တို့ သံယောဇဉ်ကိုလည်း ဆရာသိမှာပါ.. ပြီးတော့ ကျွန်တော်သူ့ကို တကယ်ချစ်တာ.. ဒါပေမယ့် ဒီအကြောင်းတွေကို မေမေ့ကိုတော့ မပြောပါနဲ့.. ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်..."
YOU ARE READING
Past and Future
Romanceသံယောဇဉ်တစ်ခုက ငါ့ရင်ထဲ အမြစ်တွယ်နေခဲ့ပြီ... အခုချိန်ထိ ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အတိတ်ကအရာတွေကို ပြန်လိုချင်နေမိတုန်း.....
