Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir kadının Anne olmadan kutsal sayılmadığı, değer görmediği,insanların hep parmak ucuyla gösterildiği bu coğrafyada bir kez daha ölümü dileyerek yattığım yatağımda,yeni bir sabaha merhaba demiştim.
Yine yalnızdım...
Günlerdir,hatta aylardır olduğu gibi yine sol yanım boştu.Neden,niçin sorularını sormayı unutalı çok olmuştu.Çünkü ne zaman sorsam cevaplar hep aynıydı..
Çalışıyordum,para kazanmak kolay mı,sen kim oluyorsun ki bana bunları soruyorsun..
Aldığım cevaplar aylardır hiç değişmemişti.
Sahi ne olmuştu bize?..Kapıdan beyaz gelinliği ile mutlu bir şekilde bu eve gelin gelen kadın ben miydim?
Oysa ne hayaller kurmuştum.Çocuklarım olacaktı.Bir kızım,bir oğlum.Kızımın saçlarını örecek,kırmızı elbiseler dikip giydirecektim.Oğlumla da babası oynayacaktı.İşten geldiğinde onu kucağına alıp günün nasıl geçti diye soracaktı...
Bunlardı benim hayallerim.Küçücüktü ama olmamıştı işte.Allah nasip etmemişti.Oysa ne çok isterdim avuçlarıma dokunan minik elleri,kucağımı doldurup gözlerimin içine bakarak hayata tutunmama sebep olan bir bebeği...
Üç yıl...
Tam üç yıldır Allah'ımdan tek dileğim buydu...
Derin bir nefes aldım ve yüreğimin en derin yerini bir kor gibi yakan düşüncelerimden sıyrılarak yataktan kalktım.Yatağımı düzelttim,üzerimi giyindim ve ihtiyaçlarımı görmek için odamdan çıktım.
İki katlı bahçesi olan,küçük ama güzel bir evdi burası.Taş duvarları ve görüntüsü ile küçük bir konak sayılırdı fakat beylerin konağı gibi fazla odası,gösterişli bir yanı yoktu.Toplamda dört odası ve küçük bir mutfağı vardı.Oturma salonu hariç her oda doluydu..
''Günaydın Feride''
''Günaydın Mervan ağabey''
''Bizim odaya bir çıksan ya Feride.Emine'nin sancısı var galiba bir baksan''
''Hemen bakarım ağabey''
Diyecek başka söz yoktu...Hayatta payıma düşen buydu işte.
İçim yana yana yukarı çıktım ve hemen solda ki kapıyı tıklatarak beklemeye başladım.
''Gel Feride gel''
Feride..Küçük kız bile bana Feride der olmuştu.Beş yaş büyük olan oymuş gibi.
''Sancın mı var Mervan ağabeyim öyle söyledi''
Etraftaki dağınıklığa ve yarı çıplak olmasına aldırmadım.Artık bunlara alışmıştım.
''Hiç sorma.Sabaha kadar uslu durmadı,bir de hamile olunca sonuç bu''
Gözlerimin içine bakarak söylediği sözler elbet canımı yakıyordu lakin her zaman olduğu gibi sessiz kalmak en iyi cevaptı.
