Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi açtığımda ilk fark ettiğim şey yatakta tek başıma olduğumdu.Sevdiğim adamın yanımda olduğunu bilmem için arkamı dönüp bakmama gerek yoktu.Eğer ki o burada olsaydı yüreğimin en derinlerinde hissederdim,Çünkü bu kalp onun bulunduğu her yerde deli gibi kanat çırpıyordu...
Ağrıyan bedenime inat derin bir nefes aldım ve sadece ayın parlaklığı ile aydınlanan boş odada gözlerimi gezdirdim.Kaç saattir uyuyordum,Timur neredeydi hiç bir fikrim yoktu.
Kalkmalıydım...
Kalkmalı ve lavaboya gidip işimi halletmeliydim.Bunu hemen yapmalıydım.Bu yüzden yorganı kenara itekleyip,dikkatli bir şekilde ayağa kalktım.Işıkları yakmaya gerek görmeden ilerledim ve banyonun ışığını yakıp kapıyı kapadım.Aynada ki suretime bakınca gördüğüm ilk şey dudağımın kenarından başlayan o çirkin yaraydı.Tam aynı hizadan başlayan,yan yana ilerleyen ve aynı yerde biten dört çizgi...
Bunu kim neden yapmıştı bana?
Bu soruyu ne kadar çok sorsam da cevabını bir türlü bulamıyordum.Kim bilir belkide hiç bir zaman bulamayacaktım.
Karnıma giren sancı ile düşüncelerimden sıyrılıp hemen lavaboya girdim.Yaklaşık on dakika sonra lavabodaki işlerimi hallettiğimde hemen odaya girdim ve üstümü değiştirmek için ışığı yaktım.Adet olduğumdan dolayı hafif lekem çıkmıştı ve aynı zamanda çarşafın üstünde de bu lekeden vardı.
Vakit kaybetmeden hemen üstümü değiştirdim.Sonra da yatağın çarşafını kaldırıp yeni bir çarşaf serdim.Dayanamayıp yastık ve yorgan kılıflarınıda değiştirip bir iki adım geri çekildim ve yatağa baktım.Temizlik gerçekten çok güzel bir şeydi.Insana garip bir huzur veriyordu.En azından kendi adıma konuşacak olursam beni çok mutlu ettiği kesindi.
Bir kaç dakika daha ayakta durduktan sonra yatağın üstüne oturdum ve gün boyu neler olup bittiğini tekrar gözden geçirdim.
Kaynanamın Azize hakkında söyledikleri,Azize'nin tuhaf davranışları,bakışları ve pazar yerinde başıma gelenler...
Sahi pazar yerinde kim buna cesaret edebilirdi ki?
Ya da kim Timur Çelebi'yi karşısına alacak kadar gözünü karartmıştı?
Parmak uçlarım istemsiz bir şekilde tekrar izlerin üstünde gezinmeye başladı.Kimse hakkında kötü düşünmez,kimseye kötü davranmazdım.Bunu yapan her kimse tanıdık olduğuna emindim.Çünkü pazar yerinde bunun olması tesadüf değildi.
Ayrıca bu izlerin sahibi kesinlikle bir erkek değildi.Bunu bana yapan kim olduğunu bilmediğim bir kadındı.Ellerimle tuttuğum o eller kesinlikle bir erkeğe ait olamazdı.
Peki kimdi bu?
O her kimse bende onda iz bıraktığıma emindim.Ellerinin üstünü ve yüzünü tırmaladığımı çok iyi hatırlıyordum.Elimden gelse daha çok canını yakardım ama yapamamıştım.Öyle bir tutuşu vardi ki neredeyse hiç hareket edememiştim.
