30.BÖLÜM

31.2K 2.5K 318
                                    

Tİmur

Çıldırmak üzereydim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Çıldırmak üzereydim...

Yada gerçekten çıldırmış olmalıyım ki bir türlü önümde beni bekleyen işlerin dosyasına kendimi veremiyordum.

Ne yapacağımı,nasıl davranacağımı bilemez olmuştum.Günler geçmesine rağmen hala sevdiğim kadına saldıran kalleşi bulamamıştım.Etrafa saldığım adamlardan hala ses yoktu..Hoş günlerdir kimseden ses yoktu ya neyse...

Parmaklarımı saçlarımın arasından geçirip,babamın koltuğuna oturdum ve tekrar düşünmeye başladım.

Karıma saldıran kimdi?

Bir gülüşü ile içimi aydınlatan,yüzümü güldüren,her baktığımda kalp atışlarımı hızlandıran karıma kim yapmıştı bu alçaklığı?

"Bakıyorum da hemen koltuğu boş bulunca doldurmuşsun evlat.Hayırdır yerimde gözünmü var yoksa?

Bakışlarımı kapıda gülümseyerek beni izleyen babama çevirdim ve tıpkı onun yaptığı gibi bende gülümsedim.

"Sadece kıçım koltuğunda baba ama aklım başka yerde.Yani korkmanı gerektirecek bir durum yok"

Ayağa kalktım ve abartılı bir şekilde eğilip onu masasına davet ettim,sonrada masanın on tarafında duran ikili koltuğa yerleştim.

"Kıçını kırdırtma bana istersen?"

"Valla baba benim kıçıma bir şey olursa biliyorsun ki sanada bir şey olur"dedim pantolonumun üstünde ki hayali tozları silkelerken.

"Bak bak bakk...Dilde papuç kadar"

"Annem sağ olsun"

"Annene o kadar güvenme derim"

"Neden ki?" dedim gülümseyerek.

"Bir bakışımla seni satışa getirebilir yani o bakımdan "

Gözlerimi devirdim ve kalbimden vurulmuş numarası yaparak elimi göğsüme koydum.

"Şaklabanlığı bırakta de bakalım varmı bir haber?"

Ağız dolusu bir of çektim.

"Yok baba haber falan yok ve gün geçtikçe bu durum ciddi anlamda benim sinirlerimi bozuyor"

"Sakin ol evlat.Öfkeyle kalkan zararla oturur.Bekleyeceğiz.Eminim bir kaç güne beklediğimiz haber gelecektir"

Içimde yükselen öfke o denli büyüktü ki ,çareyi ayağa kalkıp tekrardan sağa sola dönmekte buldum.

"Beklemek beni deli ediyor baba.Başımı yastığa her koyduğumda,ona her baktığımda,o izleri her gördüğümde canım yanıyor ve diyorum ki ben böyleysem o nasıl?"

"Peki hiç düşündünmü sen bu haldeyken o nasıl?"

Oturduğu koltuğu masaya iyice yaklaştırmış ve ellerini kendi elleriyle yaptığı masanın üstüne koymuştu.

FERİDEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin