Raymond's POV
*flashbacks*
"Suffer! ", ang sabi ng isang babaeng nakaitim na may hawak na malalaking hunting at kutsilyo.
"Ahhhhhhh! "
"Endure it, it will help you to grow stronger! ", pinuputol niya mga daliri ko sa kamay at paa.
"Ahhhh! "
"Fight for me!", sinusugatan niya ang katawan ko.
"Ahhhhhh! "
"Be strong! ", tinabas niya ang dila ko.
"Ahhhhh!!", napailing ako sa sobrang sakit.
Paulit-ulit na ginawa ng babae ang pagputol ng aking mga daliri at dila ko, at paulit-ulit niya rin akong sinusugatan. Tumutubo lang kasi ulit ang mga naputol na parte ng aking katawan.
Puro luha, pawis at dugo ang bumabalot sa aking katawan. Hindi ako makagalaw. Iginapos niya ako sa upuan na bato sa gitna ng napakadilim at napakalawak na sahig sa isang tahimik na kuwarto.
*flashbacks end*
"So dark, so much pain, but I ended up liking the feeling to be tortured. "
-------------
"pssst! Raymond! ", isang pamilyar na boses ang gumising sa akin. May bumoto ng kahoy sa bintana ko. Nagulat ako nang makita ko ang bespren kong unggoy na nakalambitin sa kahoy sa may bintana ng aking kuwarto. Nasa second floor kasi ang kuwarto ko.
Nagulat ako. Nataranta ako bigla baka may makakita sa kanya. Baka makita siya ni lola. Dali-dali akong lumabas sa balcony namin at tinawag siya.
I'm still not wearing my disguise and prostetics but it's okay JV knows the real me. Hindi lang siguro ako sanay na may ibang nakakakita sa akin with my real face.
Nakangiti siyang tumalon papunta sa balcony. Niyakap niya ako at sa di ko malamang dahilan ay bigla akong nakaramdam ng sakit sa katawan. Bigla akong nahilo at nakatulog.
"Anong..? ", ang huli kong mga salita na nabitawan bago pa man matumba.
Huli kong nasilayan ang nakangiting mukha ni JV. Habang itinalon niya ako palabas ng kuwarto.
Nagising na lang ako na nasa loob ng isang silid. Nakaupo sa isang upuan at nakagapos. I don't know what's happening but I'm pretty sure na nasa loob ako ng campus ng school.
Lumingin lingon ako at nakita kong nakatayo si Cath sa gilid ng classroom. Suot niya ang isang makinang na itim na kasuotan at may apat na sungay na naghugis maliit na korona.
"Cath? ", ang tawag ko sa kaniya habang sinusubukan kong makawala sa pagkakagapos.
"Hello, Raymond. Did you this scene right? ", ang nakangiti niyang pagkakasabi habang hinahasa niya ang dalawang malalaking kutsilyo.
"What!? Ikaw!!", ang gulat kong pagkakasabi.
"Your wrong! Mali ang iniisip mo. Hindi ako yang nasa isip mo. ", ang sabi niya sa akin na parang sinagot lang niya ang mga katanungan sa isip ko.
"Yeah, that's right. I am. And I'm sorry napag-utusan lang ako ng mahal kong ina. ", ang sagot niyang muli sa mga iniisip ko.
BINABASA MO ANG
The Mystery Of A Nerdy Boy (Completed)
FantasyIsang batang lumaki sa piling ng mga hindi niya kadugo, inapi at itinuring na sumpa at demonyo subalit sa huli ay naging isang bayaning hindi kailanman nalaman ng lahat. Palipat-lipat ng school si Raymond sa kadahilanang palagi siyang inaapi at may...
