A Moment With You [COMPLETED]

CHAPTER 28

KAI'S POV

Hindi ako mapakali ngayon dito sa ospital. Nasa peligro ang lagay ng mag ina ko.

*FLASHBACK*

Iyak lang ng iyak si April dahil sa mga mangyayari sa relasyon namin.

"Kai, mahal kita pero kailangan ko muna mapag-isa." Sambit nito. Paalis na sana siya nang mapatigil siya at napahawak sa tyan niya

"By, anong nangyayari sa'yo?" Nag aalala kong tanong sa kanya

"Kai, ang sakit ng tyan ko... Ahh." Agad ko siyang nasalo nang mawalan siya ng malay.

"April.. April gumising ka." Agad ko siyang binuhay at dinala sa ospital. Nakita kpng mah dugo na umaagos sa kanya.

*END OF FLASHBACK*

Hanggang ngayon ay di pa rin nalabas ang doktor. Sana maging ayos lang ang mag-ina ko. Matapos ang ilang oras ay lumabas na din si dok.

"Dok kamusta ang mag ina ko?" Agad kong tanong dito.

"For now ayos na sila. Pero bawala ma stress si misis dahil maselan ang pagbubuntis niya. For now wala pa siyang malay. Under observation muna sila then pwede na sila madischarge." Sabi ng doktor. Tumango naman ako at agad siyang umalis. Nang mailipat na sa private room si April ay nasa tabi niya lang ako, hinawakan ang kamay niya at nagiintay na magkamalay siya.

"April, patawarin mo ako." Sambit ko at hinalikan ko ang kamay niya. Kinuha ko ang phone ko at tinext si Kira.

To:Karina

We need to talk right now. I'll text you the hospital.

*1 message receive

Fr: Karina

Sino naospital?

Biglang nagring ang phone ko.

"Hello?" Sabi ko.

"Sino naospital?" Tanong ni Karina.

"April." Sagot ko.

"Omg. Sige papunta na ako." Then she hanged up. After a while ay unti unti nang iminulat ni April ang mga mata niya.

"Kai, yung baby?" Tanong nito sa akin.

"Shh... She's safe okay?"sagot ko at bigla ko siyang hinalikan sa noo.

"Just rest. Okay?" Tumango naman ito. Hindi nagtagal ay dumating si Kira.

"April, are you alright? Oh my god im so sorry." Naiiyak nitong sambit. Napansin kong maiiyak na naman si April kaya naman nagpaalam ako kay April na sa labas muna kami dahil mag uusap kami.

"Anong nangyari?" Tanong ni Kira sa akin.

"Maselan pagbubuntis niya. Bawal sa kanya mastress." Sagot ko. Hinawakan naman niya kamay ko.

"Kai, don't leave her. I should suppose to be the one who is sorry. Not you. Everything is my fault. Is our fault. Dapat di na ako bumalik." Sambit ni Kira. Hinawakan niya ang kamay ko.

"This could be the last. Alam ko at ramdam ko na si April na ang mahal mo at hindi na ako. Siguro di ka lang sure sa pakiramdam mo pero i know, your heart belongs to her." Hinug ako ni Kira. Diyan naman siya magaling. Sa pag alis. Pero this time, nagpaalam siya. Hindi nagtagal ay may nagtext sa akin.

Fr: John

This month na ang deadline ng 4.5 million. Alam mo na mangyayari kapag di mo nabayaran within this month.

"Is it John?" Tanong ni Kira. Tunango naman ako.

"You need help?" Tanong nito. Umiling naman ako.

"Nah. Ako gumawa nito. Ako tatapos." Sagot ko.

"Pero mapapahamak si April at ang anak mo." She said.

"I'll protect them. I'll protect her. My baby. My family."

"That's the Kaile i know." At natawa kami pareho. 2 weeks na lang bago matapos ang buwang ito, pero saan naman ako kukuha ng ganung kalaking halaga.