OVER AND OVER AGAIN (LBS#1)

Chapter 32

Umalis agad ako sa tabi ni Nathaniel nang mag-umaga at agad akong nagpunta sa condo ko. Thankful din ako at hindi na niya nasira ang suot ko kaya nasuot ko pa ito papunta sa'king condo. Agad akong naligo at pilit na inalala ang aming ginawa kagabi. Oh, shit! Ramdam ko pa din ang sarap. Shit lang? Whatever! Basta mahapdi pa rin. Kahit nakailan kami, parang first time pa rin dahil sa kalakihan ng alaga niya.

Marahas akong napabuga ng hangin saka ako lumabas ng bathroom pagkatapos kong maligo ng maayos.

Habang naghahanap ako ng masusuot sa aking walk-in closet ay agad naman akong nakarinig ng ring sa aking cellphone kaya agad ko 'tong hinanap sa loob ng aking condo. Naiwan ko ang cellphone ko ng ilang araw dito sa'king condo kaya hindi ko na alam kung ano'ng nangyayari sa iba kong kaibigan at kung may mga importante ba akong tawag na natanggap.

Nang sa wakas ay nakita ko na ang aking cellphone ay agad kong tiningnan ang caller's ID at napangiti agad nang makita ko ang pangalan ni Josiah.

"Yoboseyeo?" (Hello?) Ako ang naunang bumati sa kabilang linya.

I heard him sighed from the other line. "Bakit 'di mo sinasagot ang mga tawag ko sa'yo?" Naiirita niyang tanong.

Napanguso naman ko at biglang nakonsensya.
"Uhm, sorry! Naiwan ko kasi dito sa condo ang cellphone ko." I explained.

Marahas ang kanyang pagbitiw ng kanyang hininga. "For days?! Really? Pinag-alala mo ako!" He shouted from the other line and my conscience is shouting at me now. Nakikisabay sa galit ni Josiah sa akin.

I sighed heavily.

"I'm sorry," my voice broke. "Talagang naiwan ko dito sa condo ko ang cellphone ko." At hindi ba sila na-inform ni Cheasty. Halos masampal ko ang sarili ko nang maalalang hindi nga pala sila magkakilala.

"Next time, make sure you'll check your things before you go out from your condo." Pangangaral niya at kahit hindi niya ako nakikita ay napatango-tango pa rin ako.

"Yeah, sure."

He sighed again, still frustrated and irritated. "Good. By the way, I called because the children's looking for you. Joshua and Angel..." mahina na at payapa ang boses ni Josiah sa kabilang linya.

"Don't worry, I'll visit later." Sabi ko.

"Hindi ka na umuuwi dito sa bahay ko." Sabi ni Josiah. Oo nga pala. Kumuha na din kasi ako ng condo. Atsaka...nami-miss ko na rin ang mga bata. Doon na lang ako matutulog mamaya.

"Diyan ako matutulog mamaya at dadalhin ko din sila kay Mommy at Dada para ma-meet naman sila ng pamilya ko. They're my children..." I said with a fainst smile plastered on my face.

I heard him sighed from the other line. "Okay. Take good care." Sabi niya at nag take good care din naman ako pabalik saka ko tinapos ang tawag.

Itinapon ko ang cellphone ko sa aking kama at agad na bumalik sa aking walk-in closet para magbihis. Mang matapos na ako sa pagbibihis ay agad naman akong nakatanggap ng message.

From: Josiah

Punta ka sa Mercedez-L hospital. May meeting kami at kailangan din nating mag-usap.

Pinatay ko nalang ang phone ko pagkatapos ko iyong basahin at agad na nag-ayos ng aking sarili. I smiled at my reflection in the mirror and caressed my long and wet hair.

Lumabas na agad ako sa aking condo at agad na sumakay sa elevator. Pagkalabas ko sa elevator ay agad akong pumunta sa may harapan ng condominium. Napamaywang ako habang nagpalinga-linga ang tingin. Pumara ako ng taxi at agad na pumasok sa loob.