Karşılıklı çekilen silahlar Rize'nin sessiz dağlarında, gürültüye sebep oldu.
Bir tarafta Karadeniz gibi hırçın ve inatçı Kara ailesi, diğer tarafta ise Rıha gibi köklü ve yıkılmaz Güneri aşireti.
Bu iki aileyi karşı karşıya getiren ise Doğu'yu yü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Senin ne işin var?" diye şaşkın bir ifadeyle soludu Fırat. Eski nişanlısını yeniden görmek aklına gelmeyecek bir şeydi.
Derya'nın yüzü önce çarpmanın etkisiyle buruştu fakat daha sonra karşısındaki adamı görünce önce kaşları çatıldı sonra da yüzü aydınlandı neşeyle. Fırat'ı yeniden görmek istiyordu ama bu kadar erken olacağını hiç düşünmemişti. Urfa'ya geleli daha bir hafta olmuştu.
"Tayinim buraya çıktı. Zorunlu doğu görevi. Seninle böyle, yani çok çabuk oldu. Seni görmeyi beklemiyordum."
Fırat, Derya'nın dediklerini duyuyordu ama algılayamıyordu. Aklının derinliklerinden, gözlerinin önüne karşısındaki kadınla yaşadıkları sahneler serildi. Hızla akıp giden sahnelerden sonuncusu da avucunun içine koyulan yüzük ve tozu dumana katarak uzaklaşan araba oldu.
Elindeki telefon titrediğinde gerçekliğe döndü. Ekranı kendine çevirip mesajı okudu.
Kimden; Deli Savcı 'Nerede kaldın?'
Ekranı yeniden kilitlerken kadının yüzüne bile bakmadan yanından geçti. "İyi çalışmalar, iyi geceler."
İki adım atmıştı ki kolunu saran ince uzun parmaklarla durmak zorunda kaldı. Elini hızla kaldırıp parmakları ayırdı kolundan. Bir adım arkasında duran kadına döndüğünde bu kez yüzünde şaşkın değil ciddi bir ifade vardı.
Derya, Fırat'ın ciddi yüz ifadesiyle allak bullak oldu. "Neden böyle davranıyorsun? Tamam, sana haksızlık ettim, hata ya-"
"Sakın cümleni tamamlama!" diye sertçe çıkıştı adam. "Olan oldu ve bitti. Tam iki sene önce benim için hem aramızdaki bitti hem de sen. Az önce sana iyi geceler dememin sebebi sadece ailemden aldığım terbiyeden dolayıydı. Ben seninle konuşacak ya da hatalarını dinleyecek biri değilim. Artık değilim. Sadece birbirine yabancı iki kişiyiz. Fazlası yok."
Derya'nın anbean kırılan ifadesi izlerken üzülmedi Fırat. Doğrular her zaman acıtırdı ama duymak da gerekliydi. Daha sonra daha çok kırılmamak için doğrulara kulak asmak gerekirdi.
Arkasını dönüp hızlı adımlarla hastaneden çıkarak arabasına doğru ilerledi. Karısını hasta hâliyle yalnız bırakmıştı. Arabanın kapısını açıp hızlıca yerine oturduğunda yarı uyuklar hâldeki karısı sıçradı. Uykusuz gözleri sonuna kadar açılırken hızla kırpıştırdı birkaç kez.
Fırat elini uzatıp kadının göğsünden bastırarak koltuğa yasladı. "Tamam, uyumaya devam et. Eve gidiyoruz."
Ayşem gözleri kapalı kafasını salladıktan sonra uykusuna devam etti. Genç adam arabayı çalıştırmadan önce birkaç dakika hastaneye baktı.
