Hindi ko talaga matanggap na iniiwasan ako ni kisses kasi gusto ako ni nicole. Napaka invalid na reason naman nun diba? I mean wala ba siyang sariling desisyon? I mean alipores ba siya ni nicole kaya ganun lang niya ako kadaling e dispatsa?
Her face flashes in my mind... Her face turn red and she has that teary eyes. Nasaktan ko ba siya sa mga sinabi ko?
Naging rude ba ako? I texted cindy.
"Hello cindy... kamusta nga pala si kisses? Is she alright?"-ako
"Heto medyo tahimik at malalim ang iniisip niya."-cindy
"Sorry nga pala sa mga nasabi ko kanina... Naiinis lang kasi ako."-ako
"Bakit sa'kin ka nag sosorry? Wala ka namang ginawa sa akin."-cindy
"Kasi bff ka niya... Tapos andun ka pa ng binitawan ko yung mga salitang yun. Medyo naging rude ako to the two of you."-ako
"Kausapin mo siya don... At mag-usap kayo ng maayos. I hope maging okey kayo at maging friends in the future."
"Wag na siguro... Enough na yung nagkakasakitan kami. Kung ayaw niya talaga akong maging kaibigan siguro I should accept it."
"Talaga ba? Sure kang give-up ka na?"
"Uu ehhh... Bye cindy have a good night."
Kinabukasan habang naglalakad ako sa may hallway ay nagkasalubong kami ni kisses. She stares at me. Parang may gusto siyang sabihin na hindi niya masabi.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Kisses... wait..."-I called her.
Tumigil siya at hinarap ako.
"About sa mga nasabi ko yesterday... I'm sorry. I didn't mean it."
"Okey lang... Medyo tama ka rin naman ehh ."-kisses
"Don't worry hindi na kita guguluhin. Hindi na kita kakausapin. Hindi na ako makikipagkaibigan sayo. Lalayo na ako para maging tahimik ang buhay mo. Naiintindihan ko at tanggap ko na ang desisyon mo. Salamat sa maikling panahon na nagkakilala tayo."-ako
