This chapter is dedicated to
Gleizelle0290
♡Kisses POV♡
"So, kisses totoo bang may Kiss Phobia ka?"
Basag ng isang lalaking boses sa aking pag-a out of the world...
"Teka... Did you hear a man's voice cindy?"
-tanong ko kay cindy in a shocked expression.
Boses kasi ni donny yun ehhh.
Kinurot ko si cindy, para sugutin ako.
She zip her mouth and nod.
Tatakbo na sana ako nang hawakan ni donny yung arm ko.
"Where do you think you're going?
Running away again?"
-seryoso niyang turan.
Ramdam ko ang pagkatuyo ng lalamunan ko.
Ano ba kasi itong si donny, may lahi ba tung multo?
Lulubog at lilitaw kung saan saan.
"Besh, I guess kailangan niyo munang mag-usap na dalawa... exit muna ako okey..."
-paalam naman ni cindy.
Tumango naman si donny while pinandilatan ko si cindy ng mata.
Walangya talaga ang babaing to....
Iwanan ba talaga ako?
This time pa talaga!
Ngayon na unorganized masyado ang thoughts ko.
Cindy naman, please save me from donny...
Pagmamakaawa ko sa kanya trough my pittiful expressions.
Pero wa' epek ehhh...
Sometimes, si donny yata ang beshy niya kesa sa akin.
Umalis na talaga siya while donny pulled me to sit in the bench of the garden.
"Ano ba talaga? May phobia ka ba talaga sa halik?"
-tanong niya ulit.
"It's none of your business...
We're not even friends anymore!
F.O na tayo kanina!"
-asik kong sagot.
akala niya nakalimutan ko yung pandideadma niya sa akin!
No way!
"F.O kailan naman tayo naging F.O? Magkasama pa nga tayo kahapon..."
-nagtataka niyang turan.
"Kanina lang...
Tinapos ko na nag pagiging magkaibigan natin...
At who you ka na sa akin!"
-inis kong wika.
"Ahhhh inaaway mo ako ngayon kasi nagseselos ka sa mga girls na kasama ko kanina?"
-bentang ni donny sa akin.
"What? Selos? Bakit naman ako magseselos? Halerrr... !"
-high blood kong sagot with rolled eyes pa yan ah.
iwan ko pero HB talaga ako ngayon kay donato.
"Ehhh kong hindi ka jelly dyan, bakit mo ako ini F.O?"
-nakasmile pa niyang tanong.
"Iwan ko sayo! Talk to the clouds will you?"
-parang eng-eng kong sagot.
Kinurot naman niya yung cute kong face...
"Alam mo, I give my 100% para layuan ka. Pero ngayon sure ako na hindi ko talaga kaya...
Na hindi ka matiis ng puso ko."
-seryoso at sincere niyang turan.
Lalong gumulo ang utak ko.
Oh my donny!
Anong gagawin ko?
Anong isasagot ko?
Nanahimik lang ako while staring at him. Para akong nahihypnotized sa mga titig niya.
