*Donny's POV*
Ilang buwan na ang nakalipas and I give my all to control myself not to be near with kisses.
At success! Hindi talaga ako makalapit sa kanya kasi merong super twins na nakabantay sa kanya... tsssk!
Ang gagaling talaga ng dalawang yun! kahit karayom hindi makakalusot sa higpit ng pagbabantay nila kay kisses.
In fairness!
Kahit sa malayo hindi ko siya matanaw, palaging may nakaharang na dalawang bubwit!
At sarap tirisin!
Grrrrr...
Hindi ko alam hanggang kailan ko kakayanin...
Hindi ko alam hanggang kailan ko mapaninindigan ang sinabi kong lalayuan at palalayain ko na ang babaing pinakamamahal ko!
Ang sakit na sa dibdib!
Kailan ko ba makikita ang green light?
Shit! Ang corny ko talaga!
"Bro! Look at yourself in the mirror, mukha kanang mummy sa egypt."
Puna pa ni robie, isa sa mga kaklase ko.
"Haha! Tama ka diyan robie, kulang nalang ay balutin natin siya ng tissue..."
Kantiyaw naman sa akin ni markus.
"Puchi! Tigilan niyo nga akong dalawa...
Alam niyo naman may dinaramdam itong puso ko!"
Nanghihina ko namang saway sa dalawang mokong, na wala nang ginawa kundi maging commentator sa buhay ko.
"Bro! Alam ko namang tinamaan ka talaga kay kisses...
Pero it does not mean na pababayaan mo nalang ang sarili mo! Lalo ka niyang iiwan niyan pag nakita niya na kamukha mo na yung mummy sa movie na The Mummy Return!"
Saad pa ni robie.
"Tama bro! Look at yourself... nanlalalim na yung mata mo tapos namumutla ka pa! Nawawala na ang kagwapuhan mo! Alam mo ba na ang visual ay isa sa nga assets nating mga lalaki!
Keep yourself fit and handsome bro!"
Dagdag na wika pa ni markus.
Hindi ko maintindihan kong may sense ba ang pinagsasabi ng mga tuh!
Wala kasing naiintindihan ang utak ko.
Ipinikit ko nalang ang aking mga mata tapos huminga ng malalim.
Focus! Focus!
Breath in! Breath out!
Mimic pa ng utak ko.
Para kasing bawat pintig ng puso ko ay para namang binabayo ang kalamnan nito.
Ayaw ko! Ayaw kong mamatay ang puso ko!
Ayaw ko! ayaw kong mawala ang pag-ibig ko kay kisses!
Bigla kong iminulat ang aking mga mata habang hinihingal!
"Hey, Donny! Ano okay ka lang?"
Nahintatakutang tanong pa ni robie habang niyuyugyog ang aking balikat.
"Yeah, i'm fine...
Why... what's wrong?"
Tanong ko naman sa dalawang kaibigan ko na mukhang takot na takot.
"Grabeh ka bro! Hindi mo alam ang nangyari sayo?"
Si markus naman ang nagsalita habang rumihistro ang pag-alala sa kanyang mukha.
In fairness sa dalawang kaibigan tuh! Concern din pala sila sa akin. Akala ko puro pang-iinis lang ang kayang gawin ng mga tuh.
"Donny, yun na nga ang sinasabi namin sayo! Makinig ka naman sana sa mga payo namin...
Pero ewan ko lang kung may naalala ka pa sa mga pinapayo namin kanina..."
Turan naman ni robie.
Ewan ko ba, mas lalo akong naguguluhan sa mga pinagsasabi ng dalawang tuh! Aling payo kaya ang tinutukoy nila? Eh puro saway at pang-iinis lang naman ang lumalabas sa mga bibig nila kanina.
"Teka lang robie huh, uhm tigilan na natin ang usapang ito...
Anong oras na ba?"
Turan ko nalang para maiwasan na ang mga sinasabi nilang wala akong magets.
"Alas kwuatro na.
Huli na tayo sa klase natin kay sir Murias..."
Sagot naman ni markus habang pailing-iling.
"Paanong hindi tayo pumasok sa klase niya? Halos isang oras tayong tambay dito?"
Nagtataka kong wika.
"Tama! Isang oras na tayo dito...
Kasi payo kami ng payo diyan sa mummified mong puso...
Tapos hindi ka man lang umimik!"
Wika naman ni robie habang nakatingin sa akin ng taimtim.
Seriously? Ngayon ko lang nakitang seryoso ang mukha ni robie.
"Ano ka ba naman robie! Paano namang iimik yan si donato?
Hinimatay kaya yan habang nakaupo! Diosmeyo! Halos himatayin na nga rin tayong dalawa habang binibigyan natin siya ng first aid!"
Hindi magkaundagagang sabi ni markus.
"Anong hinimatay? Sure kayo sa mga sinasabi niyo?"
Hindi makapaniwala kong tanong.
"Yun na nga ang problema donny ehhh... you lost your consciousness na parang hindi mo alam!
You know, ilang minutes kabang hinimatay huh? Kasi kung babasihan namin yung huli mong sinasabi sa amin, it's almost forty minutes kang naka coma! "
Nakataas ang boses na turan naman ni robie.
Natawa ako sa mga sinasabi nila.
Kasi kong tutuusin, yung huli kong pagsagot sa kanila... ay ang huli ko ring naalala...
So it means, my mummified heart passed out for 40 minutes!
So ano na donato?
Kaya mo pa? Kaya mo pang tikisin ang nagrebelde mong puso?
Your heart needs to see her or else it will pass out forever and truly your heart will be mummified!
♡♡♡vineofashes♡♡♡
